Dit is een heel aardig liedje van Maggie McNeal in de jaren 70. Met bv de regel:
…… Mist en regen, westenwind
Zeg mij of ik 't ooit weer vind…….

En zo beleven wij het. We zijn in Nazareh, vanmorgen uit Tomar vertrokken met 30 gr.
Tomar is een heerlijk plaatsje, overzichtelijk en vriendelijk. Nazareh is een badplaats en populair dus toeristisch. Een prachtig strand en dito boulevard met appartement gebouwen. Daaronder restaurantjes en winkeltjes. En………. het is 19 gr wanneer we daar zijn. Een zeewind/zeemist maakt het koud. Wanneer die even oplost wordt het 22 gr.
Het plaatsje heeft 2 niveaus. Het hoge niveau is met een kabeltrein te bereiken. De huizen en appartementen daar staan op een gigantische rotspartij die ook nog eens door de eeuwen heen is ingesleten.
Het beneden niveau heeft de keien straatjes met witte huizen en rode daken zoals we ze kennen van andere plaatsen. Smal en ook schoon!!
Toch zitten we even op het strand en luisteren naar het beuken van de golven op de steile zandbank.
Op het strand staan stellages met gespannen gaas gericht op de zon. Daarop allerlei soorten vis op de graad. Dat droogt en wordt door ‘oude’ vrouwtjes verkocht. Je moet er een beetje op kauwen en dan proef je de zoute vis. Niet echt lekker …… ook al doet ze mij een handvol aanbieden voor 1 euro, ik doe het toch niet.

Na wat gewandel door de nauwe straatjes gaan we terug naar de camper en rijden verder naar Peniche. Ook aan de kust. Een typisch vissersplaatsje, geen strand direct in de buurt. Dus ook de (nieuwere) bouw is eenvoudig en niet massaal. Een heel andere, ‘doe maar gewoon’ sfeer. Het dorp staat bekend, van oudsher, om haar kantklossen. We zagen daar een standbeeld van en later een klaslokaal waar kantklossen wordt onderwezen. Voor pakweg 12 cursisten.

Het plaatsje heeft een paar, eenvoudige kerken. Er is er 1 open en het plafond daarvan is geheel bedekt met ingelijste schilderijen van afbeeldingen uit het nieuwe en oude testament. Dus complete schilderijen die tegen het plafond zijn bevestigd!
We gaan een koffie doen maar in de zaak zien we dat de soep van de dag vissoep is; dus dat wordt het. Heel smakelijk. Opvallend is dat de restaurants hier bijna allemaal vis restaurants zijn met een vitrage waarin de verse vis ligt uitgestald.

We staan op een camping die is ommuurd en de vloer is van beton. Er is een grote groep Franse camperaars aangekomen die we eerder troffen op een camping. Het is rustig.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen