Een rustige nacht op een mooie camping waar we met ongeveer 6 campers staan. Het was rustig maar wel koud. Een heldere nacht zorgt wel voor een paar graden boven 0. Maar we ontbijten buiten in de zon!!😀😀😀
In Portugal is de tijd een uur teruggegaan. Dus we zijn iets vroeger wakker.
Vandaag vervolgen we de route richting Bragança. Onderweg verbazen wij ons over de flora. In Spanje zagen we veel gele brem, hier zien we de witte brem in grote getale. En ook de heide staat in bloei! Samen met de bloesem bomen en fruitbomen. Opvallend is dat de percelen grond van eigenaren zijn afgescheiden door stenen muurtjes, stenen uit het veld op elkaar gestapeld. Zoals je ook wel ziet in Engeland en Ierland.
Voor we aan onze reis van de dag beginnen bezoeken we ons overnachting's plaatsje Miranda do Douro. Een oud plaatsje uit de 15e eeuw met resten van de stadsmuur en met een co-cathedraal. Dat betekent dat deze kathedraal samen met een andere kathedraal de vestiging was van een bisschop. Het is zondag, 11.00 uur en de dienst begint. Wij besluiten een deel bij te wonen. Er zijn veel (jonge) mensen. Er wordt gedoopt en de doopouders met vrienden zijn netjes gekleed. Opvallend is dat veel jonge ouders hun kind mee hebben genomen die er ook weer netjes uit zien. Jongetjes met overhemdje en strik voor bv.
Het aanwezige koor zorgt voor a-capella zang, met monddoekje om!

Na de doop plechtigheid verlaten we de kerk. Dat is helemaal niet storend want mensen lopen in en uit.
We slenteren nog wat door het plaatsje voor we verder rijden.

Onderweg genieten we van de eindeloze vergezichten van dit heuvelachtig en soms bergachtige gebied. We zien in de verte de besneeuwde bergen van de Siërra de La Culebra. De tocht gaat over een slingerende bergweg, N218, en we rijden meestal als enige op de weg. Het is zondag dus sowieso stil. We doen 2 uur en 20 minuten over 95 km. Geeft aan hoe de bochten en hellingen ophouden, geen files. 😉😉

Bij binnenkomst van het dorp Bragança merken we al dat het bij en rond restaurants druk is met families. Dat heeft waarschijnlijk toch te maken met doopdiensten en naar later blijkt met bruiloften.

We bezoeken de hoger gelegen oude stad waarvan het fort behouden is gebleven. Er is ook een militair museum aan verbonden maar bijzonder zijn de plakkaten met gesneuvelden tijdens de 1ste grote oorlog, 1914-1918. Namen per regiment. Ook hele lijsten van gesneuvelden in Angola, Guinee, en Madagaskar. Ja, ook Portugal had koloniën en het was zeker ook daar niet altijd vredelievend.
Het fort vertelt ook veel over de oorlog Portugal en Engeland. In de 16e eeuw.

We vinden het mooi voor vandaag en zoeken een camping in de buurt. De Cepo Verde is een prima camping met mooie plaatsen en een restaurant!!!!

Het was een mooie dag.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen