Vandaag is het in de Hindi religie de dag van het ijzer. Die stamt uit de tijd van de Kris, de dolk en de speer, maar ook de pannen. Dus worden bromfietsen en buitenboord motoren en pick-up trucks gezegend en omhangen met offerandes.

Daardoor vertrekt de duikers boot ook anderhalf uur later. Ja, ik ga weer duiken.

Lies brengt ons weg naar de duikschool waar ik mijn spulletjes bij elkaar verzamel met hulp van Marianne. Zij heeft natuurlijk haar eigen spullen. Dan gaan we in de boot. Lies zwaait ons uit en wandelt terug naar ons hotel. Eigenlijk is het geen hotel: het zijn zo’n 10 villa’s in een parkje dat uitkomt op het strand.

We gaan naar Crystal Bay, aan de zuidkant van het eiland Nusa Penida. Er zijn 6 duikers en 3 gidsen op de boot. We zien prachtig koraal en mooie vissen, eenlingen en grote scholen kleurrijke vissen. De duik duurt 45 minuten.
Dan varen we door naar Manta Point. De plek om manta’s te zien. En ja, we zijn net aan het zakken naar beneden en daar komt een grote manta met een spanwijdte van meer dan 2 meter ons tegemoet. Hij blijft heel lief om ons heen zwemmen en we hebben veel tijd om hem helemaal te bewonderen. Wat een prachtig gezicht.
Dan zien we nog veel bekende vissen die geroutineerde duikers allemaal uit hun hoofd kennen. Maar ik weet niet al hun namen. Marianne wijst mij regelmatig op kleine visjes in het koraal of spelonken. De zaklantaarn doet weer goede dienst om het wereldje te bewonderen.
Ook komen we een aantal keren een octopus tegen. Zij nemen ter dekking de kleur van de omgeving aan en zijn daardoor moeilijk te spotten. Als ze zich verplaatsen zijn het interessante vissen met die grote tentakels en de manier waarop zij zich voortbewegen. Ook kunnen ze zich heel klein maken.
We zien een parend octopus stelletje!!!! Het mannetje heeft zich helemaal groot gemaakt en met een van zijn tentakels penetreert hij het vrouwtje. Wat een wonderbaarlijke wereld!!
Van Marianne hoor ik later dat het mannetje binnen een paar dagen na paring overlijdt; het vrouwtje zoekt een plek om eitjes te leggen en overlijdt ook als de eitjes zijn gelegd. Als de jonge octopussen uitkomen zijn ze direct op zichzelf aangewezen. Ook worden ze wel door andere vissen opgegeten. Bizar en bijzonder.

We komen weer boven maar vlak voor wij omhoog komen zien we nog een Manta langs komen.
Wat een dag. Enerverend en vermoeiend. Maar dankbaar rijden we terug naar ons dorp.
Even later genieten we van een wonderschone zonsondergang. Iedere dag anders, iedere dag mooi.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen