Jaja, gisteren kwamen we aan op de Campisimo van Vila Chä. Na het inchecken bij een aardige Engels sprekende jongeman worden we naar een plek begeleid door een Portugees die zijn taak zeer serieus neemt. Het is iemand die zijn systeem heeft, een rijtje campers vol maken en dan een nieuw rijtje beginnen. Terwijl er zoveel plaats is!!! Dus ik ben een beetje eigenwijs en probeer een mooie zo ruim mogelijke plek, niet in een rijtje, te nemen. Hij gaat er, met weinig enthousiasme denk ik, mee akkoord.
We staan best leuk! (Zie foto’s). De camping heeft veel seizoen plaatsen van caravans die zij aan zij in straatjes staan. Denk je een caravan in, bouw aan voor en achterkant een tenthuisje aan en zet er een dubbele voortent tegenaan over de gehele lengte. Dat allemaal in een vaal grijze kleur en je hebt de standaard seizoen plaats/caravan op dit terrein. (Zie foto) Voor campers is er een apart, ruimer veld.
Dat was dat!

Lang geleden waren deze gebieden in Noord Portugal agrarische gebieden. Kleine dorpjes en boerderijen voor kleinschalige landbouw. Iedereen had kippen. En één of meerdere honden, al dan niet aan de ketting, voor het bewaken van het terrein en de kippen!! Dit zijn speciale kleinere honden die veel blaffen om de vos op afstand te houden.
Die boerderijen zijn er een stuk minder, en kippen worden er heel weinig nog gehouden. Wellicht is ook de vos niet meer zo vaak aanwezig door de vele uitbreidingen met woningen. Maar…..de mensen hebben nog wel steeds die honden!!! En ze blaffen veelal snachts. En als er één begint………..
Het dorp hier heeft twee kerken die klokken laten luiden. De tijdsaanduiding en om 08.30 voor ongeveer 10 minuten een hele riedel.
Dat deed mij dus afvragen: gewoonte gedrag of noodzakelijk. Dat geldt voor de klokken als voor de hondjes.

Mooie dag! Het wordt warm want de wind is naar het Noorden gedraaid en dus niet meer zo sterk vanuit de oceaan. We gaan op de fiets langs de kust richting Porto. Een prachtig fietspad grotendeels over houten planken op palen. Dit wordt ook voor voetgangers gebruikt. Ook komen we weer veel camino lopers tegen die noordwaarts lopen. De kuststreek is zeer gevarieerd. Er zijn dorpjes die authentiek zijn, dwz kleine smalle bochtige straatjes. Vaak zijn de dorpjes uitgebreid met woningen die er soms uit zien als een 2e woning, luiken dicht en stil. Er wordt ook veel gebouwd, nieuwe kubus achtige woningen van beton. Een heel andere uitstraling. Tussen de dorpen maar soms ook tussen de woningen vindt je akkerbouw, de velden zijn omgeploegd.

Op onze tocht komen we bij een obelisk ( zie foto) als herinnering aan 1832 toen koning Pedro IV met 7500 man daar aan land kwam om de Portugezen te bevrijden van het ‘absolute’ regime dat tot dan in Portugal heerste.
Ook hier een smalle zandstrook dat de duinen vormt. Een rivier eindigt kronkelend in de zee, (zie foto) plantjes bloeien volop.
In de verte zien we pijpen van een petrochemisch bedrijf. Zoals de Hoogovens bij Wijk aan Zee. Dus ook hier.

Verderop begint de industrie van Porto. Een enorm cruiseschip ligt aan de kade. We fietsen door die industrie met vrachtwagens met containers maar ook rotsblokken. (Zie foto).
Dan gaan we terug. Onderweg pakken we een Portugese warme lunch voor €6 pp incl. een drankje en koffie. Lekker en meer dan genoeg.
De terugreis gaat over weggetjes met kasseien, iets verder van de kust en door de dorpjes over smalle kronkelende weggetjes.
We hebben een heerlijke dag gehad. Morgen met de camper naar Porto voor een paar bezichtigingen en dan verder zuidwaarts.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen