We gaan weer naar het zachtjes aan ons bekende stationnetje Pollokshaw West. Een simpel, beetje groezelig station. We gaan weer naar Glasgow Central met z’n vele perrons. Dit station is een eindstation dwz alle treinen komen binnen en verlaten dit weer door terug te rijden.
Glasgow ligt aan de River Clyde die in zee uitkomt. En het ligt tegen een heuvel aan gebouwd. Bovenop de heuvel ligt een gigantisch groot universiteit terrein met vele oud(ere) gebouwen maar ook zeer moderne. Ook de campus is hier gevestigd in hoge flatgebouwen.
Doorlopend komen we bij de kathedraal. Een prachtige kerk met een groot leeg voorportaal, dus geen banken of stoelen. Dan het koor met daarboven het orgel en vervolgens naar voren lopend naar het altaar een ruimte met banken in het midden en an de zijkant. Alle banken voorzien van een wapen. De glas en lood ramen geven door het inkomend licht de voorstellingen mooi weer.
Bijzonder is de ‘beneden’ kathedraal onder de boven kathedraal. Grote ruimte met veel gewelven maar ook plekken waar men samen kan komen.
Eenmaal buiten kijken we uit op de Necropolis. Een eeuwen oude begraafplaats op een heuvel. Ook weer een enorm terrein waar diverse wandelwegen naar toe gaan en over heen lopen.
Ook bezoeken we het Galerie of Modern Art, viel tegen. Eenvoudig en hoofdzakelijk lokale kunstenaars.
Tijd voor een lunchje voor ik een bezoek breng aan de tandarts, daarover later meer.
We lopen door een sjiekere wijk van Glasgow waar we bij een trap omhoog een bordje zien staan: lunch being served now.
Het staat voor het gebouw van de ‘The Glasgow Art Club’. Een statig gebouw. We gaan naar de zgn bel etage en bellen aan. Er wordt open gedaan en we worden binnengelaten. Omdat we geen lid zijn schrijven we ons in in het gastenboek. De dame die ons ontvangt wijst ons op de diverse vertrekken en leidt ons naar de eetkamer. Een mooie sfeervolle ruimte met prachtig gedekte tafels. Er zijn nog 3 andere tafels bezet.
De club bestaat sinds 1933 en grote schilderijen van waarschijnlijk belangrijke mensen hangen aan de muur.
Leuk om eens bij zo’n club te eten en heel apart. Een typisch Engels fenomeen.
Dan naar de tandarts. Er is er een vulling bij mij uitgevallen en we hebben gisteren een afspraak voor vanmiddag kunnen maken.
De ontvangst is ‘deftig’ met vloerbedekking en fauteuils. De tandarts haalt mij op en we wandelen door de ruime gang naar één van de behandelkamers.
Heel dienstbaar en vast geen NHS.…
Later op een terrasje, ja het is terrasjes weer, bijkomend van alle indrukken en de vele soorten mensen drinken we wat. Aan de overkant zit een vrouw in een slaapzak of kleed met een bekertje te bedelen.
Lies brengt haar een koffie en banaan nadat Lies het haar gevraagd had. Toch één van de vele bedelaars/daklozen die we in deze grote stad zien.
Terug weer met het treintje. In het park staan we als enige camper.
Mooie dag en een heel goede indruk van Glasgow gekregen.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen