We reizen vanuit Solitaire naar Swakopmund door de Namib woestijn.
Grotendeels over niet geasphalteerde wegen met hard wasbord profiel. We rammelen en stuiteren weer behoorlijk.
Woestijn, in mijn beleving doet dat denken as eindeloze zandvlakte. Ja, maar nu meegemaakt dat het heuvelachtig , rotsachtig en harde ondergrond kan zijn. Kleuren variëren afhankelijk van de stoffen in de massa.
Onderweg komen we rotspartijen tegen midden in het zand.
Woestijn : daar is de neerslag per jaar < 200 mm en de verdamping groter dan de neerslag. Zo vertelde een gids het in Sossusvalei.
Dichterbij Walvisbay wordt het iets drukker met personenwagens (4x4) en een enkele vrachtwagen. Links in de verte zien we enorme witte bergen. Later blijkt dat dat zout is dat wordt gewonnen in enorme zout pannen, meren. Na verdamping blijft het zout over en wordt met joekels van mijn transporters verplaatst.
We rijden Walvis Bay binnen bij een groot, modern Shopping Mall. Een plaatsje aan de kust vanuit het woestijn zand. Omringt door woestijnzand en de oceaan. Hier is alles te koop en overvloed aan mooie spullen.
Voor de kust liggen tientAllen vrachtschepen voor anker. Er is een haven en enige vorm van bedrijvigheid, industrie.
Door naar Swakopmund over de kustweg. Eerste km’s aan weerszijde grote palmbomen die automatisch bewaterd worden. Ook , zeg 10 km, bebouwing met 2e huisjes voor de gegoede Namibische bevolking. Zo stond het in een uitleg in het Afrikaans. Dan, km’s lang.
Zoals bij iedere grotere plaats ook hier de townships die voor kilometers langs de weg gevestigd zijn. Voornamelijk stenen huisjes. Kan ik dat sociale woningbouw noemen?
De camping heeft deze keer bij iedere camper/caravan/tent plaats een eigen sanitair gebouw. Erg goede douche en eigen toilet. S’ avonds hebben we even de kachel aan gedaan om de kou uit de camper te krijgen. Aan de kust is het een stuk kouder. 15 gr!! Morgen geen reis- of andere activiteiten gepland.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen