We zitten binnen, het regent en het is, ik schat 15 graden. Uitkijkend op een meer met bergformaties in de verte.

Maar, wat daaraan vooraf ging:
We rijden de camping af en laten de groep Nederlanders die met de groepsreis trekken achter. Op naar de grens Servië/Noord Macedonië. De grens overgang was bij ons zo gebeurd maar auto’s voor ons hebben meer tijd nodig. Dus na een half uur rijden we Macedonië binnen. Opvallend zijn de bedelende vrouwen met kind op de arm of de bedelende vrouw die een oude man in een rolstoel duwt. Geld vragend aan de wachtenden voor de grens.
Richting Skopje, een plaats waar ik in 2013 was om een PUM vrijwilligers job te doen. Nu is het een grote stad met >600.000 inwoners. En met stedelijke allure wat je kan zien aan uitgestrekte industrie en distributiecentra wanneer je de stad inrijdt.
Het centrum, doorkruist door een rivier, is relatief klein en nieuw. Sinds 2014, de eerste bouwsels zag ik in 2013 zijn er pompeuze gebouwen neergezet met een Griekse allure. Het verhaal gaat dat de pilaren en beelden en andere ‘versierselen’ van piepschuim, gips zijn. Enorme beelden markeren de pleinen en de bruggen.
Ook een arme man ligt midden op het plein met een bedelbakje naast zich. Uiteraard ook hier heel veel horeca en ook de wereldwijde hotelketens als Holiday Inn, Marriott, Hilton. Veel winkels in de shopping mall. Het ziet er uit als een westers land. Dat deel dan……..
De vroegere republiek Macedonië van Joegoslavië heet nu Noord Macedonië. Noord omdat Griekenland dit eist, er is nl een provincie Macedonië in Griekenland. Ooit waren die twee samen. Alexander de Grote is volgens de Noord Macedoniërs een Macedonier en er is een groot standbeeld voor hem gemaakt. Maar Griekenland beweert dat de man in de genoemde provincie is geboren. Het standbeeld heet nu: een krijgsheer zonder naam.
Waar de politiek mee bezig kan zijn.

We hebben het gauw gezien en rijden naar het zuiden. Deels oude weg , deels nieuwe weg. In 2025 zal er geheel een nieuwe tolweg zijn. Wel is men alvast gestopt met het onderhoud van de oude weg: veel gaten en scheuren …….
Lies rijdt door de bergen op en neer, tikt de 1559 meter aan, laat zich niet kisten door de regenbuien. Als een ervaren vrachtwagenchauffeur……….

Bij de camping worden we verwelkomd met een glaasje Raki en een fles rode wijn. Wat een welkom!
Mooie plaats aan het meer!

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen