We rijden weg van Fort Williams richting Inveraray, verder zuidelijker. Checken een veerboot die we mogelijk willen nemen en zien dat die niet toegankelijk is voor motorhomes.
We zitten nog steeds in de bergen en op onze lunchplek kijken we uit op buffels, die bruine koeien met enorme horens.
Een stop in Inveraray. Daar is een kasteel met tuinen en een 19e eeuw’s rechtbank annex gevangenis te zien. Het kasteel is gesloten.
De rechtbank en gevangenis zijn rond 1802 opgericht en bleven tot einde van die eeuw in werking. Het museum is getrouw aan de situatie van toen hoewel het is geopend eind negentiger jaren.
Via een audio verslag beleven we de rechtbank, ontvangst en verblijf in de gevangenis van kinderen, vrouwen en mannen. Folter materiaal zoals duimschroeven aandraaien , een span korset, slagen met de roede en meer. De gevangenen, gescheiden mannen van vrouwen en kinderen, verblijven daar om weer op het rechte pad te komen, meer niet. Weinig doen, matig eten en geen contact. Emoties spelen niet mee.
Mensen, ook kinderen, krijgen gevangenis straf voor kleine vergrijpen als het stelen van voedsel, kleine goederen. Dan al gauw een paar maanden zitten.
Later komt er ‘ruimte’ voor beweging en daginvulling zoals touw pluizen, oude visnetten uit elkaar halen. Beetje zinloos en zeker eentonig.
We drinken wat om dit alles een plaats te geven in een pub uit 1776. De tijd is veranderd, gelukkig.
Dan rijden we naar onze overnachting’s plek. Weg van de weg, tussen de bergen, op een afgelegen plek. In alle rust met nog 4 camperbusjes.
Ook maken we daar nog prachtige wandeling de berg op. Met mooie uitzichten en indrukwekkende stenen met bijzondere kleuren en tekeningen.
Hier gaan we prima en stil slapen, midden in de natuur.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen