Wat is het mooi wakker worden op die kleine camping. We kijken door de perenbomen naar de bergen aan de overkant. Door de vorst in April is de perenoogst dit jaar mislukt. Jammer voor de man die zulke lekkere perenlikeur maakt.
Een wandeling over een karrenspoor brengt ons naar het dorpje waar we in één van de drie kleine mini markten een paar boodschappen doen, voor weinig. Onderweg zien we twee koeien, aan de lijn, heerlijk van het bermgras eten. Niks geen intensieve veehouderij hier…….

Dan rijden we in een half uur naar Zlatibor. Over binnenwegen, er is niets anders. Dan zien we een kerk/gebedshuis van de orthodoxe kerk mét een rode loper ervoor. Ook een herdenkings monument over de actie van Serviërs op die plek die in WW 2 vele Amerikaanse luchtmacht militairen hebben gered.
Met de aankomst in Zlatibor komen we van het platteland in een stad terecht. En op de enige camping van en bij deze stad, er zijn geen camperplaatsen.
Een best wel grote camping waar we zien dat de NKC groep, die wij eerder zijn tegengekomen, al aanwezig is alswel twee ACSI groepen. Allemaal georganiseerde groeps camper/caravan reizen.

Zlatibor is een nieuwe stad voor de toeristenindustrie, veel hotels en appartementen. Ook zijn er veel grote hotels nog in aanbouw. En toegangswegen worden nog aangelegd om toegang te vergemakkelijken. Het ligt op 900 meter hoog en het hoogste punt, met een gondellift bereikbaar ligt op 1500 meter. Het is dus hét ski paradijs in Servië. Er is geen oude stad, alles is nieuw. En er is veel vertier, alles wat massa toeristen zoeken. Maar nu is het rustig.
We nemen de gondel lift omhoog, nou ja, van de 40 minuten is 30 minuten horizontaal. Boven willen we uitstappen maar we worden direct ‘retour’ gestuurd. Er is slecht weer op komst; dus ze stoppen.
Het is te zien: grote donkere wolken komen dichterbij.
Een beetje later, op een terras zittend, barst het los. Grote en veel hagelstenen komen naar beneden. Een drukte van jewelste om alles binnen te zetten. Het duurde even en opvallend hoe lang de hagel liggen blijft.
(Het lijkt het weer in Nederland wel!).

Na een tijd en bij droog weer gaan we richting camper. Een zwerfhondje houdt ons gezelschap. Er zijn nog wat buien en de temperatuur is behoorlijk gedaald.
Ons voorbeeld reisboek geeft twee rustdagen, wij hebben de vrijheid daarvan af te wijken. Dat gaan we dus doen, morgen weer verder.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen