De camping verlaten we met een blik op vandaag en morgen. Het is een grote camping. Wij staan op een grasstrook, met gepaste afstand van de buren. Tot iemand zijn camper er tussen propt. Gelukkig met de deur naar de andere kant, 😉. Wel een beetje dicht op elkaar.
We gaan weg. Het duurt even voor we het plaatsje bij Salamanca hebben verlaten en op de N122 zitten. Die gaan we volgen voor lange tijd. Rijdend door het golvende landschap met hoogtes van soms >1100 meter verbazen wij ons over de veranderingen. De grond is rood waar de boer heeft geploegd, én goudgeel waar het koren wuift op de wind.
De N122 wordt deel bij deel vervangen door de A11. Dus soms een stukje nieuwe weg dan weer de oude weg. Onze navigatie snapt er niets van.
De nieuwe weg loopt om dorpen heen en over bergen die over vele kilometers geleidelijk worden genomen.
We zien hoe enorme graafmachines en hakkers een doorgang maken door het berggesteente. Kalksteen of leisteen wordt brokkelig zichtbaar.
Bij Valladolid gaan we richting Soria over de N122/A11. Bij Soria zoeken we een camping. Mooi, rustig maar wel duurder dan we eerder hebben meegemaakt. €31 per nacht. Wel heel rustig en genoeg ruimte en een 25 meterbad!!!!😀😀😀
De hele avond horen we klapperen van de bek van een ooievaar die haar jongen voedt op een nest vlakbij.
Morgen……gaan we naar Tudela om de Navarra woestijn te ontdekken.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen