De fietstocht deze dag gaat naar Trakai. Een kasteel uit de 14e eeuw dat in fases is opgebouwd. Het diende eerst als kasteel later gevangenis en weer later werden de stenen gebruikt om een kerk van te bouwen. Toen kwam het katholicisme in het heidense Litouwen. Daarna is het een vervallen geheel geworden. Begin vorige eeuw is langzaam aan begonnen met de restauratie naar het beeld van het oorspronkelijke kasteel.
Ten tijde van de bouw, toen was Trakai even de hoofdstad, haalde de heerser leiden uit Turkije om hem te beschermen en te steunen. De Karaim. Nu zijn er nog enkelen aanwezig van die oorsprong.
Het kasteel is nu ook ingericht als museum met allerlei spulletjes uit oude tijd. borduurwerk met glas, pijpen en pijpenhouders en martel werktuigen.
Op de binnenplaats staan veel kraampjes die nu leeg zijn. Geen toeristen dus waarom komen.
Wij zijn gefietst naar en van Trakai over rustige weg, drukke weg en langs spoorlijn. Fietspaden zijn vnl in bebouwde omgeving. Het fietsen op drukke 2 baans wegen is geen pretje maar aangekomen is er de koffie en een hangmat.
Indrukwekkend is de geschiedenis van het land. Eerst zelfstandig, toen samen met Polen. Dan eind 18e eeuw Een opdeling waarbij een deel naar Pruisen ging en een groot deel naar Rusland. De komst van Napoleon met 500.000 man kon dit niet verhinderen. Rusland voerde de Russische taal in en allerlei andere Russische leefgewoonten. Na een groot verzet in 1905 werden een aantal hiervan teruggedraaid. Bij de eerste Wereldoorlog trokken de Russen verslagen in Oost Pruisen, moordend en plunderend door het land en alle jonge mannen werden gevangen genomen. De Duitsers ‘bevrijden’ het land maar liet het weer opgaan in het gevreesde Polen. Er werd letterlijk en figuurlijk gevochten om de hoofdstad Vilnius. In 1940 trok het Rode leger binnen en russificeerde het land. Alle intellectuelen, en dat ben je al met een bril op want dan kan je lezen, werden gedeporteerd naar Siberië. Slechts weinigen overleefden dit. Toen kwamen de Duitsers en die deporteerden 100.000 joden. Na de wende kwam het land op eigen benen te staan. Werd onderdeel van Europa en de NATO. Litouwers worstelen nog steeds met hun identiteit terwijl de economie langszaam opkrabbelt. Corruptie is er ook steeds en de voormalige president is weer herkozen. Niet iedereen gelukkig.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen