Vandaag fietsen we naar Tavira. We gaan daar bijna de gehele dag zijn!
Het is een heerlijk, lieflijk plaatsje. Natuurlijk ook geliefd bij toeristen maar die en ook het toeristische zijn niet zo duidelijk en sterk aanwezig.
Het is een kwartiertje fietsen en we stallen onze fietsen op een parkeerplaats voor ‘gemotoriseerd ‘ vervoer. Het historische centrum is typisch Algarve met de daken van de half-ronde rode dakpannen en de huisjes witgeschilderd. Smalle en steile straatjes ook hier met kleine klinkers als straatstenen, vaak is er nog een motief in verwerkt.
Het ziet er goed verzorgd uit. Maar ook hier zie je voorgevels van gebouwen waarvan de deuren en ramen zijn dichtgetimmerd. Daarachter is het dan helemaal afgebroken! En ‘het pand’ staat te koop. Soms, zoals gisteren in een foto te zien, wordt de binnen ruimte soms gebruikt als parkeerplaats.

Wij bezoeken de Camera Obscura in de voormalige watertoren. Deze heeft een opbouw gekregen waarin een aantal spiegels geplaatst zijn. De beelden worden geprojecteerd op een ronde koepel vormige plaat in de watertoren. Puur reflectie van de werkelijkheid. De gids vertelt over Tavira terwijl hij de beelden 360 gr laat draaien. We zien de mensen lopen en de auto’s rijden. De watertoren staat op het hoogste punt van het stadje.

De rivier die eindigt in zee heeft een brug uit de Romeinse tijd. Er zijn 19 kerken en 1 priester!! Een paar kerken zijn alleen nog als museum in gebruik.

‘S middags zijn we bij een optreden van een Fado zanger en 2 gitaristen. Een filmpje staat op mijn Facebook pagina.
Fado kwam tot stand op de schepen die op Azië, Amerika en Europa voeren. Vandaar trok deze vorm van muziek maken en zang naar de café ‘s en de buurten. In de fado worden levensgebeurtenissen verwoord. Vaak serieus en triest, maar ook blijdschap.
De zanger heeft een prachtige stem en neemt je mee in de emotie, ook al is het Portugees.

Het straatbeeld wordt ook hier af en toe veranderd door de aanwezigheid van bedelaars. Al of niet slapend op een muurtje naast zijn aftandse fiets met heel zijn hebben en houwen. De straatveger rijdt met zijn kar door de smalle straatjes en ruimt de peuken op die nonchalant door anderen zijn weggegooid. Ook dat gebeurt in dit sympathieke plaatsje.

Onderweg terug lopen we even een groot winkelcentrum binnen. Ziet er groot en sjiek uit, maar zo goed als verlaten! Zou in menige stad niet misstaan. Een enorme tegenstelling met het centrum van Tavira. We maken het mee: het is realiteit.

Terug op de camperplaats zien we campers nieuw gearriveerd. De één nog groter dan de ander. Met aanhanger voor een joekel van een motor. De grootste heeft aan de zijkant een uitschuifbare wand zodat de binnen ruimte nog eens 2 .5 meter breder wordt. De lengte is dan al zo’n 15-20 meter.
Het is net als met plezier jachten. 😀😀😀

Wij zijn blij met onze camper, past prima!

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen