Het moest een keer gebeuren……..
Albanië, Orikum
Wat mooi dat we weer een ochtend duik kunnen nemen in de zee. Een heerlijke temperatuur.
We pakken de boel weer bij elkaar en gaan onderweg. Eerst naar het plaatsje Himarë met een ‘nieuw’ toeristisch gedeelte en een ‘oud’ oorspronkelijk gedeelte. We manoeuvreren door de smalle bochtige straatjes. Eigenlijk zouden we hier niet moeten rijden met zo’n brede camper. Het is niet ongewoon dat men hier dubbel parkeert, als je je alarmlichten maar aanzet. Het maakt de weg wel direct een stuk smaller, zeker met tegemoetkomend verkeer. Maar goed, we vinden zelfs een parkeerplek waar we allebei, ook vriend Pieter, onze wagen kwijt kunnen.
Te voet lopen we door het stadje en doen het ochtend bakkie bij een lokaal tentje.
Dan verder, wéér de bergen in. We tikken de 1036 meter aan en we komen van zee niveau en gaan daar ook weer heen. De 10% helling/afdalings bordjes worden standaard
Het vaste patroon zoals ik al eerder heb beschreven. Ook hier zien we op diverse plekken dat men druk doende is een nieuwe weg te bouwen òm de bergketen heen.
Ook zien we, ver beneden ons, hoe hele plaatsen worden gebouwd voor toeristen. Giga hotels en dito huisjes wijken, heel groots. En op zoveel plekken. Kan mij niet voorstellen dat er zo massaal toeristen hierheen willen komen en verwacht dat in de nabije toekomst er een gigantische financiële terugslag komt voor al die investeerders en overheid vanwege de wegen die ze aanleggen.
Maar goed, er komt wellicht een tijd dat Russen en Aziaten dit mogen en kunnen ontdekken.
Dan komen we aan bij de plek die we in gedachten hadden, Orikum. Beetje rondrijden en dan is er weer een mooi plekje voor ons aan de onverharde boulevard. Schapen om ons heen en mooie zonsondergang.
In dit plaatsje stap ik op de fiets om mijn gebruikelijke knipbeurt door een lokale kapper te laten gebeuren. Een jonge man die geen woord Engels spreekt en met handen werk maak ik duidelijk wat ik wil.
Enige tijd moest ik wachten omdat hij een leeftijdsgenoot aan het knippen was. Een paar keer stond ik op het punt op te stappen, toch niet gedaan want hij was erg toegewijd.
We pakken de boel weer bij elkaar en gaan onderweg. Eerst naar het plaatsje Himarë met een ‘nieuw’ toeristisch gedeelte en een ‘oud’ oorspronkelijk gedeelte. We manoeuvreren door de smalle bochtige straatjes. Eigenlijk zouden we hier niet moeten rijden met zo’n brede camper. Het is niet ongewoon dat men hier dubbel parkeert, als je je alarmlichten maar aanzet. Het maakt de weg wel direct een stuk smaller, zeker met tegemoetkomend verkeer. Maar goed, we vinden zelfs een parkeerplek waar we allebei, ook vriend Pieter, onze wagen kwijt kunnen.
Te voet lopen we door het stadje en doen het ochtend bakkie bij een lokaal tentje.
Dan verder, wéér de bergen in. We tikken de 1036 meter aan en we komen van zee niveau en gaan daar ook weer heen. De 10% helling/afdalings bordjes worden standaard
Het vaste patroon zoals ik al eerder heb beschreven. Ook hier zien we op diverse plekken dat men druk doende is een nieuwe weg te bouwen òm de bergketen heen.
Ook zien we, ver beneden ons, hoe hele plaatsen worden gebouwd voor toeristen. Giga hotels en dito huisjes wijken, heel groots. En op zoveel plekken. Kan mij niet voorstellen dat er zo massaal toeristen hierheen willen komen en verwacht dat in de nabije toekomst er een gigantische financiële terugslag komt voor al die investeerders en overheid vanwege de wegen die ze aanleggen.
Maar goed, er komt wellicht een tijd dat Russen en Aziaten dit mogen en kunnen ontdekken.
Dan komen we aan bij de plek die we in gedachten hadden, Orikum. Beetje rondrijden en dan is er weer een mooi plekje voor ons aan de onverharde boulevard. Schapen om ons heen en mooie zonsondergang.
In dit plaatsje stap ik op de fiets om mijn gebruikelijke knipbeurt door een lokale kapper te laten gebeuren. Een jonge man die geen woord Engels spreekt en met handen werk maak ik duidelijk wat ik wil.
Enige tijd moest ik wachten omdat hij een leeftijdsgenoot aan het knippen was. Een paar keer stond ik op het punt op te stappen, toch niet gedaan want hij was erg toegewijd.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Het werd tijd dat de verwachte gebeurtenis zo onverwacht kwam👍
Peter 2024-06-05 21:52:55
Het is zo jammer om te zien hoe al het traditonele en de natuur moet plaatsmaken voor de toeristen industrie. Wij zien het hier ook gebeuren, altijd meer willen, groter, duurder, mooier... Het verpest de reden waarom veel van ons hierheen komen. Maar goed, er is blijkbaar veel vraag naar...
Marianne 2024-06-07 12:23:59
Geweldig die kapper. Ik ga nu zoeken naar een eind resultaat 😀
Irene Stalenhoef 2024-06-09 09:14:16
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
