We betalen onze camperplaats als donatie aan de stichting Dorcas. Goed idee van hen om een camperplaats te beginnen achter hun gebouw.
Dan rijden we naar het kleine centrum. Opvallend is dat automobilisten ons laten oversteken buiten de zebra om. Het oude centrum bestaat uit een wijkje waar de huizen dicht tegen elkaar staan en de weg met kinderhoofdjes is bestraat. Leuk en gezellig. Daarbuiten is het moderner en ook hier veel horeca, veel terrasjes. Maar wel straten met nuttige winkels , zoals veel ijzerwaren winkels, minimarkten van soms maar 15 m2. En uitstallen op de stoep.
Drank en sigaretten worden makkelijk verkocht in minimarkten en tobacco’s. Een pakje sigaretten kost hier rond € 3.- er schijnt een behoorlijke sigaretten smokkel te zijn vanuit Albanië.
Veel ‘vreet’ tentjes en wagens. Bij de laatsten wordt de saté geroosterd buiten de wagen zelf en van binnenuit gedraaid!
We gaan op weg. Even buiten Korcë valt het verkeer stil. Of we de enige zijn. De weg is goed en wordt nog mooier. We komen op een pas aangelegde autoweg. Met héél weinig verkeer. Dat schiet lekker op , ook omdat we zo makkelijk door de bergen komen.
Dan stopt het en worden we naar de oude weg gedirigeerd. Een lappendeken en smal en bergachtig. We klimmen af en toe tot 1000/1100 meter, veel haarspeldbochten en zo. Dan wordt de weg beter, nieuw asfalt en een betere afscheiding bij de randen. Nog wel veel gaten. Dat zal het gevolg zijn van de winter en slecht repareren. Het is ‘lekker’ rijden maar voor Lies hoeven al die bochten én hoogtes niet.
Maar onderweg zien we het leven, een enkele koe in de berm, een ezel met zijn trek juk nog op. Een oude tractor. En kersenbomen, veel kersenbomen. Het is kersentijd en veel oudere mannen en vrouwen zitten met een kistje kersen langs de weg om ze te verkopen.
De camping is een veld met restaurant, manege, schapenhouders en kleine vakantie of overnachting’s huisjes. Op 1000 meter hoogte. Aan het eind van de middag begint het wéér te onweren en regenen. We raken eraan gewend.
Kippen en eenden lopen om de camper heen. Laten we hopen dat ze op stok gaan, ook die eenden. Komt goed.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen