Eerst eens een praatje maken met die vissers. Die hebben vannacht in hun groene tent geslapen, in hun groene slaapzak en de andere groene spulletjes als mok, stoeltje enz. De hengels staan ‘onder toezicht’ van digitale signaleer apparatuur.
Één visser heeft niets gevangen en goed geslapen. Een ander heeft 2 vissen gevangen.
Ja, Rinus, ze vissen op karpers. De ‘champion’ van de nacht had er een van 10 kilo! Een forse dus. Alles wordt teruggegooid. En…….de wedstrijd is gisteren begonnen en duurt tot zondag!!!!!
Dat heeft ook te maken met het feit dat vandaag een religieuze vrije dag is.
Een Tsjechische vorst, Vacklev, is op deze dag door zijn broer vermoord. Hij schijnt nu een heilige te zijn. Scholen zijn vrij en dat is de reden dat we veel kinderen zien overdag.

Wij zijn weg. Lies rijdt het eerste stuk. De route is goed uitgestippeld, dachten we. Google Maps leidt ons en misleidt ons. Het Tsjechiësche wegennet is genummerd. Een enkel cijfer is meestal een snelweg of tolweg. En hoe meer cijfers hoe slechter de weg.
Wij raakten dus op een 36050 nummer weg. Smal, voor één voertuig, en enorm veel plakwerk en gaten. Dan ook nog eens omhoog en omlaag met haarspeldbochten. Dan staan we bij een kruispunt, rechtdoor zegt de dame van Google. Maar daar staat zo’n bord.
“Zwaarder dan 2ton verboden in rijden’ na 2 kilometer. Je ziet het niet vaak maar het staat er echt. En wij zijn ruim 3 ton.
Dus keren, een groot deel van die 5 cijferige wegen terug.

Dan komen we op een 3 cijfers weg en zelfs op weg 10. Op na de camping plaats. Al met al veel langer over gedaan.
Onderweg wel mooie uitzichten gezien en door kleine dorpjes gereden. Soms kijken mensen op en denken ‘wat doet die camper hier’. We zitten soms op rond 800 meter , dan weer op 500 en terug naar 800.
Het Zwitserland van Tsjechië wordt het wel genoemd. Met ski resorts. Regelmatig zien we de liften en groene pistes.
Onze camperplaats is ook bij een stoeltjeslift. De parkeerplaats is bezet maar lang niet vol en tegen zessen gaat iedereen weg. Samen met nog een camper blijven we over, aan de rand met prachtige uitzichten. Mooie plek en bij een mooie zonsondergang en een dito maan.

Bij een Duits uitziend restaurant lekker gegeten. De waardin sprak een beetje Duits en er is een Duitse menukaart.

Morgen verder richting Dresden of omgeving.

P. S. Van Veronica, de directrice van het centrum in Moldavië, krijgen we een hartelijke dank mail met foto’s van de apparatuur welke met donaties, mede van jullie, zijn aangeschaft. Dus ook die bijgesloten. En nogmaals hartelijk dank aan hen die hebben meegedaan.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen