In de ochtend na de koffie verlaten we de camping. We hebben hier 2 volle dagen gestaan. 1 dag naar het drukke en toeristische Edinburgh en 1 dag een wandeling naar een uitkijk punt gemaakt. Het is goed.
We volgen een route richting Lake District in Engeland. Die komt uit het boekje ‘de 50 mooiste camper routes van Europa ‘.
En idd, het is weer prachtig. We rijden door wat de Schotten noemen ‘the lowerth Hills’, glooiende heuvels waar je ook kijkt. Met kleine dorpjes van soms nog geen 10 huizen. Weer veel schapen maar ook meer velden met koeien. Alles met jong!
Bij het plaatsje New Lamark hebben we de lunch buiten de camper in de zon. Dan lopen we dat dorpje in. Het hele dorp is gekend en ondersteunt door Unesco.
Oorspronkelijk, in 1820, is dit dorp ontstaan door de aanwezigheid van 3 garen spinnerijen die voor het wassen én de elektriciteit gebruik maakten van het snel stromende riviertje Clyde. Rond de katoen spinnerijen is een voorzieningen centrum gebouwd met school , kerk, winkel en woonhuizen. Eens woonden en werkten hier 2500 mensen. Zelfvoorzienend. De zoon van de oprichter, Robert Owen, was een verlichtend mens en zorgde voor medische en educatieve voorzieningen. Hier werd de eerste kleuterschool ter wereld opgericht en er werden avondstudies aangeboden. Kinderen mochten niet werken in de spinnerijen. Op school werd aandacht besteed aan karaktervorming, aardrijkskunde, geschiedenis, rekenen en taal. Kinderen werden op school niet gestraft!
Het was een model gemeenschap.
De meeste gebouwen staan er nog en zien er zeer goed uit. Schoon maar eenvormig en eentonig. Tot 1968 is dit dorp ‘in gebruik’ geweest. Nu wonen er nog steeds 180 mensen en het dorp is toeristisch met sommige gebouwen omgevormd tot hotel, hostel, café restaurant en informatie centrum.
We rijden verder en vinden een mooie vrije plek in de natuur omgeven door meeuwen, ganzen, zwanen en een enkele roofvogel. Verder is de mens nergens te bekennen …
Maar nog steeds in Schotland!
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen