Van de camper tot het einde van de rotsen een golvend grasland met schapen. Lammeren liggen te poezen in de warme ochtend zon. Schapen lopen in alle vrijheid gras te knabbelen. Wat mooi!
En uitkijkend op een rustige zee met rimpeling en effen slierten van gemis aan het beetje wind. Een blauwe zee bij een blauwe lucht. Zo ontwaken we.

De wandeling naar de vuurtoren hebben we aangevangen. Het is een lange weg met steile hellingen en afdalingen, sommige met trapjes ander gewoon omhoog of naar beneden. Volgens Lies zijn de hoogte verschillen minstens 20%.
We komen ver, zijn te warm gekleed en keren terug nadat we een prachtig zicht op de vuurtoren hebben gehad. Voldaan en warm komen we terug bij de camper. Hier maken we een kop koffie en genieten in de zon van de mooie vergezichten.

We rijden weg. Die ‘single track roads’ weer op. Het was best een beetje druk. Dezelfde weg rijden we terug. Schapen met lammeren lopen op de weg, wat gaan we dit sfeertje missen.
Het idee is om bij Armadale de veerboot naar het vaste land te nemen. Het is lekker weer, zonnig. Dus besluiten we om op de camping Skye bij het plaatsje Corry te gaan staan. Mooie, nieuwe camping. Ziet er gaaf uit.
De dame bij de receptie vertelt ons dat ze vol zitten, ook andere campings op Skye zijn vol. En…de ferry kunnen we vergeten, alleen met reserveren. Jammer.
Wel doen we op de camping nog onze faciltaire taakjes. En dan zien we wel. Dus verder richting brug. Voor de brug komen we in het plaatsje Kyleakin waar we een fraai plekje bij het haventje vinden. Er komen later nog 3 campers bij.

Het pittoreske vissershaventje met zijn witte huisjes bestaat al sinds de 13e eeuw toen de Noor Hakaan hier aan land kwam en het ‘innam’. Hij werd koning en had een echt kasteel dat nu een ruïne is.
Hier kwam ook de veerboot aan vanuit het vaste land. Toen was het dus een drukte van jewelste. Maar met de brug is dat verleden tijd en is het een rustig dorpje geworden.

Zoals gezegd het is lekker weer en we wandelen naar de ruïne. Lekker weer klimmen! En met prachtige uitzichten.
Het is laagwater en we wandelen langs een scheepswerf waar een paar schepen liggen te verwaarlozen. Ook in de haven ‘hangen’ er schepen in de touwen tegen de havenkade aan.
We horen de koekoek vogel fluiten. Deze is bijna op iedere plek waar we neerstrijken aanwezig. Zou het dezelfde zijn die meereist of geven ze het aan elkaar door…?

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen