Wat was het koud vannacht. En de pauwen, het zijn er negen, roepen om het uur of zo naar elkaar. Een zat in de boom niet ver bij ons vandaan. Dus ja, een natuurlijke nacht. De eigenaar van de camperplaats, 7 plaatsen, is vriendelijk en legt nog een keer uit welke route we moeten nemen naar het Noorden.
Maar we kiezen die van Mike en Loes en de NKC. Dat brengt ons naar Pitlochry, het kasteel Blair Castle is gesloten wegens renovatie. Dus gaan we verder door de Cairgorms, een nationaal park.
Maar eerst bezoeken we een fabriekje van Heather Gems, sieraden van heide takjes. Een ambacht dat ontstond toen de markt voor vloerbedekking van heidetakken niet meer rendabel was. Overigens zien wij gigantische uitgestrekte bruine heidevelden, dit moet in september fantastisch zijn wanneer het allemaal in bloei staat. En dan met een lage zon erbij.

Eerst rijden we nog door gemengd landschap van weilanden, afgewisseld door kale heuvels. Maar later wordt het kaler en ruiger en komen we bij de Grampian Mountains. Hoogste punt vandaag is 652 meter. We zien bergen met sneeuw erop. En het sneeuwt af en toe. De temperatuur is 3 gr.
Dan is er een weg afgesloten en worden we met borden omgeleid. De navigatie houdt er rekening mee. Dan stoppen de omleiding borden en ook de navigatie laat ons een grote ronde maken. Er zijn hier weinig wegen dus je zit al gauw met kilometerslange omleidingen. We overleggen met een Nederlands stel, ook in een camper. Zij gaan richting kust.
Wij gaan verder en komen weer op hetzelfde punt aan. De navigatie wil ons een privé weg opsturen. Daar komt iemand vandaan die we vragen hoe verder: de omleiding is om 15.30 opgeheven. Dus opgelost. We zijn wel anderhalf uur en vele kilometers verder.

We zien veel aangereden konijnen en fazanten op de weg. Waarschijnlijk gebeurt dat in het donker. Want , hoewel we ze zien, zijn ze toch altijd snel genoeg van de weg af.

Het is prachtig. We nemen nog een paar bergpassen met een skigebied daarop. Stoeltjes liften en ski winkels en zaken.

In het plaatsje Braemer vinden we een overnachtings plek op de dorps parkeerplaats. Stil! Er wonen hier 500 mensen , er staan 3 kerken en er zijn restanten van een kasteel. Het plaatsje dateerd uit de 14e eeuw en is sindsdien verbonden met de familie Farguahard. Een clan uit vroegere tijden.
We trakteren onszelf in de gelijknamige pub/restaurant met een traditionele fish and chips. Een bord vol!!! Maar lekker.

Terug in de camper, kacheltje aan en de avond in. Het wordt niet laat😉😉😉💤💤💤💤

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen