Wakker worden in een motel. Het geeft een gevoel dat je ‘on the road’ bent. Het ontbijt is incl. Hoewel we kregen bij het inchecken een doosje met wat dingetjes. Lekker makkelijk: hoef je niet in het restaurant tijd aan het ontbijt te besteden en kun je snel weer de weg op. Hihihi
Gisteren avond hebben we bij het motel gegeten. De menukaart toont veel frituur dingen. Lies had een Wonton soep, ja beetje Thais, ik nam de oude vertrouwde fish and chips.
Het heeft vannacht behoorlijk geregend. Maar we rijden droog weg. Onderweg zien we aardig wat velden onder water staan. Zowel in Victoria en New South Wales zijn er veel rivieren buiten de oevers getreden. In het plaatsje Yea bij de gelijknamige rivier zien we de zandzakken bij de ingangen van huizen en winkels liggen.
De Hume highway rijden we verder af. Over 300 km moeten we linksaf!!!
Aan het eind van de ochtend gaan we de freeway af om in een dorpje een bakkie te doen. Ook hier heel brede weg door het piepkleine dorp, 1000 inwoners. Aan weerszijden een stoep onder galerijen van de winkels, het hotel en 2 of 3 eettentjes. Alles is oud, zeer oud en ziet er verwaarloosd uit. Er zijn een paar mensen op straat. De winkels verkopen 2e hands spullen, vaak de ondergang van een winkelstraat. Wel is er een oud traditioneel postkantoor waar men de post en pakketten haalt. Mensen rijden in hun pick-up vanuit de afgelegen boerderijen.
De tijd staat hier stil. En zo is het met veel dorpen die hier en daar opduiken en wat verder van de Freeway liggen. Boerendorpen waar de koffiezaak een ontmoetings plek is waar ook wat brood wordt verkocht.
Nog een paar honderd km en we komen aan de rand van Sydney. Omdat wij aan de andere kant moeten zijn rijden we zo’n 50 km door de stad. Veel verkeer, vaak 3 banen en veel stoplichten. Het duurt en duurt.
Tegen half vier zijn we bij de vrouw van mijn overleden broer, schoonzus. Is 87 jaar maar doet het best nog goed! Maar ze heeft een eenzaam leven, alleen in het huis en minimaal sociale contacten. Voor deze groep is ook weinig georganiseerd hier. Tenminste die indruk krijgen we.
Morgen weer een nieuwe dag.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen