Een warme dag.
Indonesië, Jungutbatu
Vandaag zondag. Niet dat je dat hier merkt, hoor. De mensen werken hier 7 dagen per week, als ze al werk hebben. Wellicht eens een keer vrij wanneer het rustig is, als ze een dagje niet nodig zijn. Winkels zijn open van 8 - 10 of 11 uur. Er wordt veel gewacht , gezeten..........
Hoewel, dochter Marianne en partner Jürgen merken wel dat het zondag is. een klein groepje christenen viert een dienst op het terrein naast hen. Een openlucht dienst met , naar ik mij laat vertellen, zingen en klappen. Een minderheid die hier ook prima haar geloof mag uiten tussen al het Hindoe 'geweld'.
Lies en ik besluiten een stukje langs het strand te lopen, het is alweer warm. Op het keerpunt de zee in, laag water, om af te koelen. Dat merk je toch als je eruit komt, dat afkoelen. Niet dat je het koud krijgt hoor. De buitentemperatuur is 30 gr en de water temperatuur iets lager......
We doen een sapje bij een tent die eerder geheel is weggeslagen door de golven. Herbouwd met een fundament van betonblokken en een heuse golfbreker van beton.
De middaglunch, een afhaal maaltijd, doen we samen met Marianne en Jürgen bij Devil's tears. Op een schaduw plek die niet zo lang geleden is neergezet. Samen met het opknappen en gereed maken voor de massa toeristen. die zijn er nu (nog) niet. Het is rustig en menigeen loopt over de denkbeeldige afrastering om zo dicht mogelijk bij de rand van de klif een foto, selfie of pose te doen. Een beschadigd bord, ergens in een hoekje, geeft aan dat 'alle activiteiten voor eigen risico zijn'. Dus ook onze lunch, hihi.
Geen waarschuwingsborden, geen reddingsboeien, een afrastering die kapot is. En, hier bestaat niet zoiets als 112 of 911.
Ook hier een paar zwerfhonden die van Marianne ook wat van ons eten krijgen; dat er sambal doorheen zit maakt hen niet uit.
Lies gaat aan het einde van de middag met Marianne de honden voeren. De hitte heeft mij vandaag een beetje 'rustig' gemaakt dus ik ga even plat in de airconditioned slaapkamer. We passen ons, misschien eindelijk, een beetje aan: rustig aan en lekker doen wat je wilt...........
Hoewel, dochter Marianne en partner Jürgen merken wel dat het zondag is. een klein groepje christenen viert een dienst op het terrein naast hen. Een openlucht dienst met , naar ik mij laat vertellen, zingen en klappen. Een minderheid die hier ook prima haar geloof mag uiten tussen al het Hindoe 'geweld'.
Lies en ik besluiten een stukje langs het strand te lopen, het is alweer warm. Op het keerpunt de zee in, laag water, om af te koelen. Dat merk je toch als je eruit komt, dat afkoelen. Niet dat je het koud krijgt hoor. De buitentemperatuur is 30 gr en de water temperatuur iets lager......
We doen een sapje bij een tent die eerder geheel is weggeslagen door de golven. Herbouwd met een fundament van betonblokken en een heuse golfbreker van beton.
De middaglunch, een afhaal maaltijd, doen we samen met Marianne en Jürgen bij Devil's tears. Op een schaduw plek die niet zo lang geleden is neergezet. Samen met het opknappen en gereed maken voor de massa toeristen. die zijn er nu (nog) niet. Het is rustig en menigeen loopt over de denkbeeldige afrastering om zo dicht mogelijk bij de rand van de klif een foto, selfie of pose te doen. Een beschadigd bord, ergens in een hoekje, geeft aan dat 'alle activiteiten voor eigen risico zijn'. Dus ook onze lunch, hihi.
Geen waarschuwingsborden, geen reddingsboeien, een afrastering die kapot is. En, hier bestaat niet zoiets als 112 of 911.
Ook hier een paar zwerfhonden die van Marianne ook wat van ons eten krijgen; dat er sambal doorheen zit maakt hen niet uit.
Lies gaat aan het einde van de middag met Marianne de honden voeren. De hitte heeft mij vandaag een beetje 'rustig' gemaakt dus ik ga even plat in de airconditioned slaapkamer. We passen ons, misschien eindelijk, een beetje aan: rustig aan en lekker doen wat je wilt...........
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Zo heerlijk dat jullie er zijn en zo genieten! 😍
Marianne 2022-10-03 16:07:43
Hoi lieve mensen, Jacques bedankt voor je mooie verhalen. Als ik ze lees ben ik er ook een beetje bij. Dikke kus van mij voor jullie allemaal. Groetjes Brigit 💋
Brigit van Aken 2022-10-03 20:14:11
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
