We doen een strandwandeling vanochtend en komen bij Kenia Coffee. Dat was best een goede koffie plek maar er is een andere jongen die de koffie maakt en zeker zijn bediening is niet zoals wij westerlingen vinden dat het hoort. Lies krijgt koffie met een behoorlijk voetbad, we vragen een schoon schoteltje. Maar daarna zegt hij alleen het hoogst noodzakelijke. moet nog wat leren. De plek is overigens fantastisch, mooi uitzicht op zee en er is een beetje reuring met bootjes die passagiers en bagage op het strand, of net ervoor, afzetten of oppakken.
Het is middag en we pakken de brommer. Naar het Mangrove dorp. Normaal een lekker drukke gedoente daar. je kan er tochtjes maken door de mangrove bossen met een bootje of een SUP (StandUP Paddle). Maar het dorp ligt er verlaten bij.......De mannen van de bootjes zitten bij elkaar. Geen toerisme. Ook hier is het zeewier verbouwen een alternatief geworden. Jammer, het straalt het uit wanneer je er doorheen loopt. Een vrouwtje vertelt dat het sinds de Corona zo is, ze heeft nog geen verbetering gezien. Wij drinken een sapje bij een van de tentjes. De tempeltjes bij bijna alle tentjes en verhuur bedrijfjes geven een beetje hoop voor de toekomst, ook hier worden de offerandes neergelegd. Mangrove bomen zijn prachtige bomen die op hun wortels staan en regelmatig met de wortels onder water staan. Mooi gezicht.
Vanuit het mangrove dorp rijden we verder. Tot we links de grote vuilnis belt tegenkomen. Een enorm terrein, denk zo groot als een voetbalveld, ligt vol gestapeld met alle soorten vuil. Driekwart smeult en geeft rook.Een paar mannen lopen te zoeken naar spullen die iets kunnen opbrengen. Toch wordt op het eiland hier en daar wel gescheiden ingezameld, zie je ook soms een berg blikjes liggen bij iemand die dat weer verder verkoopt. Maar er is nog veel te doen. En wat moet je met al het vuil van de afgelopen tientallen jaren ?
We rijden berg op en af richting Jungtun Batu, De plek waar wij tijdelijk ons huis hebben. daarnaar toe rijdend komen we langs de begraafplaats en crematie plaats. Bali, en ook dit eiland is hindoeïstisch. Overledene worden uiteindelijk gecremeerd. Meestal gebeurd dit met een aantal families tegelijk. Crematie is een grote en dure ceremonie. Dus tot die tijd worden de overledenen begraven. Zij maken een reis naar het hiernamaals en de nabestaanden willen hen zo goed mogelijk 'op reis' laten gaan. Van Marianne hoorde ik dat er allerlei dingen in het graf worden gedaan, die de overledene nodig zou kunnen hebben. Ook op de graven liggen dingen 'met een verhaal en een bedoeling'. Een aparte plek is ingericht voor kinderen die zijn overleden, een wasbak of teiltje ligt op het graf. Opvallend veel kinderen die nog wachten op een crematie. Deze plek van begraven en cremeren is een zeer bijzondere plek voor de bevolking. Het schijnt dat men er 's avonds niet langs durft te rijden omdat er dan geesten rond zweven of dwalen of iets dergelijks.
We gaan naar huis, drinken een biertje bij de sunset en hebben een heerlijke lokale maaltijd..........
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen