De wekker staat om 7 uur!!! Maar daarvoor ben ik wakker, sta zachtjes op en maak mij klaar voor de dag. Lies wordt wakker en zwaait mij uit terwijl ze mij tot voorzichtigheid maant.
Met de brommer naar Marianne die klaar is met een grote tas vol met haar duikspullen. Later merk ik wat ze wel niet allemaal mee heeft en hoe handig het is.

Rijdend naar Nusa Cheningan, passeren we de familie tempel van de huisbaas van Marianne en Jürgen. Het staat er vol met tientallen brommers. Mannen en vrouwen in ceremonie kleding. Vrijdag gaat de eerste zoon trouwen met een meisje van Nusa Cheningan. Dit is een groot en groots feest dat enkele dagen duurt. Nu is men al die druk met de voorbereidingen.

De duikschool, Cheningan divers, is van een Australische vrouw en haar Zuid-Afrikaans partner. Eergisteren hebben we het pak enz voor mij al gepast en alles hangt netjes klaar. Deze duikschool heeft eco hoog in het vaandel, dus geen plastic mee aan boord, geen zonnebrand. Er zijn linnen omslagdoeken om je te beschermen tegen de warmte of koude.

Aan boord van het houten scheepje zijn er 2 bemanningsleden, 1 Amerikaanse jonge dame met gids, een Nederlands jong stel met gids en ik met mijn eigen, persoonlijke , gids. Een populaire duikplek k voor de Manta en Mola Mola vis is het zuiden van Nusa Penida. Maar de golven zijn daar vandaag tot 2.20 meter hoog. Dus niet zo goed voor ons. Wij zoeken het noorden op van Nusa Penida, in de luwte van het eiland. Daar moet je zijn voor het koraal.

Op de plaats aangekomen maken we ons klaar. Dan, geheel in pak, flessen, vinnen, masker en snorkel in de mond, op de rand van het bootje zitten. Met de rug naar het water. Op 3 achterover laten vallen. Marianne telt voor ons beide af: 1,2,3.

Rollend in het water kom je weer boven. In het vest is lucht ingelaten, vandaar. Ik rol op mijn rug en grijns naar mijn dochter. We zijn er in en alles is goed!

Met een omgekeerde 👍 duiken we naar beneden. De duik is begonnen! Direct al een beeld van duizenden vissen, of je in een aquarium zwemt. Er staat een rustige stroming, dus zo rond 10 tot 15 meter diep laten we ons rustig voort ‘drijven’ op de stroming.
Het koraal is prachtig. Grote heuvels met wuivend koraal, aaneen gegroeid. Kleuren van rood, blauw, groen en geel maken het beeld zeer indrukwekkend. Wij zien bijzondere grotere vissen die voor je langs zwemmen. Langwerpige smalle ‘scheermes’ vissen, tropisch vissen in alle maten. Achter een ‘rotsblok’ = koraal zie ik een grote schildpad wegkruipen. Helaas hebben we hem niet weer gezien. Het is weer een belevenis. Ben blij dat ik hier ben mét mijn dochter.

We ronden deze duik af. Op 5 meter diepte houden we 5 minuten ‘pauze’. Dat is om de druk op je longen geleidelijk te laten wennen aan de normale druk. Dan ploffen we naar boven. Blij!
De jongens en Marianne helpen mij om mijn in het water te ontdoen van alle duikspullen die ik om en aan heb. Zo loop ik, oudere man, makkelijk het trapje weer op.

Op de boot wanneer iedereen er weer is komen de gebakken banaan en een bak met heerlijk vers fruit tevoorschijn. We rusten terwijl we het een en ander tot ons nemen. Kletsen met de andere duikers. Één uur rust voor de volgende duik. Die op een plek verderop plaats vindt.

Zelfde ritueel. Ook hier volop koraal langs een steile wand die de diepte in gaat. Ik drijf boven de afgrond die echt een afgrond is, maar je valt er natuurlijk niet in. Toch beetje eng. Wederom prachtige vissen en koraal. Marianne heeft een ‘oog’ voor kleine krabjes en visjes die ik niet zou zien. Maar zij wijst mij erop en pakt haar vergrootglas om het nog beter te zien. Zeg maar de mieren of insecten onder water. In de koraal wand zien we visjes een veel gekleurd gangenstelsel ingaan. Met de zaklantaarn van Marianne schijnen we er in en zien de meest prachtige kleuren.
Marianne blaast lucht in haar ballon die naar boven gaat. Geeft aan dat er duikers boven komen. Een bootje naast ons vraagt naar de duikschool en roept onze boot op via de marifoon. We klimmen aan boord en gaan naar de duikschool. 2 prachtige duiken gemaakt, ieder van bijna 45 minuten.

De onderwater foto’s komen later in Pindat.

S’avonds zijn we uitgenodigd bij Trish , een Nieuw-Zeelandse, die hier een guest house heeft met 9 villa’s voor de verhuur aan toeristen. Gebouwd tegen de berg aan, bij het dorpje Mushroom Bay. Een fantastisch uitzicht op de kustlijn van Bali. Daar op het terras genieten we wederom van de Indonesische keuken. Mooie afsluiting van de dag.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen