Het is voorjaar! Alles komt tot wasdom, hoewel…alles?
Portugal, Longueira/Almograve
Om er te komen wel eerst langs een weg waar geen aparte fietsstrook is.
Vanuit Milfunte fietsen we naar het vissershaventje, ongeveer 3 km erbuiten. De toegang tot de haven is smal en vol rotsblokken; eenmaal voorbij de toegang is er bescherming door een pier. Samen met een enorme ‘swell’ van de zee en de hoge golven vanuit de branding een hele kunst. Een vissers boot zie ik het doen: gashendel helemaal naar voren en met grote snelheid, met een aanloop, er doorheen. Spannend.
Natuurlijk is er een visrestaurant, eentje maar. En wij genieten van onze lunch, kreeft en tonijn.
We fietsen terug en weer door die eindeloze vlakten met heuvels en akkerbouw. Hier groeien doperwten, eucalyptus, een paars uitziende biet, andere kool soorten. Alles staat op springen. De doperwten worden geplukt, op de knieën. Een emmertje vol naar de tractor brengen en weer door. In een brede rij met elkaar optrekken. Wel 50 mensen, zwarten, die dit doen. Aan het einde van de dag wanneer de zon goudkleuren uitstraalt, opgehaald worden door een bus. Het is voorjaar en er wordt geoogst.
We zien vele ooievaars nesten met jongen. Hoog boven op een, vaak elektriciteitspaal, op een dik pak takken zie je de kleintjes er bovenuit steken. Het is voorjaar.
We naderen de boerderij waar onze camper staat. De 300 koeien verzamelen zich alweer voor het melken bij de melkmachine. Opvallend is dat er 2 koeien heel ver achterblijven. Dan zien we dat er één net bevallen is. De ander, tante, en de moeder likken om beurten het kalf en dan staat het zomaar op! Het dartelt om moeder en tante heen, genietend van het nieuwe leven. De moeder probeert de nageboorte op te eten. Ook tante is betrokken.
Het is voorjaar.
Op de boerderij merken we later dat het kalf bij de moeder is weggehaald, wat men blijkbaar altijd doet. We horen moeder loeien en zien haar verdwaasd, zoekend rondlopen en zich afzonderen van de kudde.
De avond valt en de zon gaat alweer prachtig onder. De kikkers beginnen zich te roeren en het concert zal gauw beginnen.
Het is voorjaar.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Klinkt als poezie dit verhaal. Jullie zijn al lekker onthecht zo te lezen. En ging het daar niet om ook ? Geniet verder van het voorjaar. Wij volgen.
Bob 2022-05-18 23:34:12
Oh wat heerlijk! Mag je dat tegenwoordig nog zeggen;"zwarten"?😉🙄 Arme mama en kalfje. Kan je vragen waarom ze dat doen?
Marianne 2022-05-19 04:20:23
Waar wij waren is een melkveehouderij. Koeien geven melk zolang ze om de zoveel tijd een kalf werpen. Niet alle kalveren worden gehouden: de stierkalveren gaan sowieso direct weg, de anderen worden gehouden tot ze groot genoeg zijn voor de slacht. Degene die worden gehouden worden volwassen koe om melk te leveren. Kalfjes worden weggehaald bij de moeder omdat het anders moeilijk(er) wordt om ze te scheiden.
Jacques-en-Lies.reisverhalen 2022-05-19 22:26:25
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
