De Atlantic Road heeft een geschiedenis.
De zee is rijk aan vis zoals kabeljauw en haring. De vissers op de eilanden hadden steeds meer moeite om de grote hoeveelheden naar land te transporteren. Eerst was er sprake van aanleg van een trein maar die plannen duurden lang en de opkomst van de auto deed de overheid besluiten dit plan ter zijde te leggen. Eindelijk werd er dan toch begonnen met dit enorme infrastructurele project. 6 jaar is er over gedaan en in 1989 geopend.
7 bruggen verbinden de eilanden met elkaar en het vaste land. Een uitkomst voor de visserij en een toeristische trekker.
Indrukwekkend hoe de Noren hun bruggen bouwen, maar ook de tunnels. Zo veel en soms zo lang. In Trondheim was er zelfs een heuse rotonde onder de grond.
Vandaag zijn de uitzichten weer adembenemend. Zeker met het mooie weer en de zon geeft het uitzicht over de fjorden een imposante indruk.
Bij Molda steken we de Romsdjalfjord over met een veerboot. We staan aan dek en nemen de vergezichten in ons op. Vanuit Vestnes rijden we langs het fjord en over en door de bergen. De wegen zijn soms zo smal dat er passeer plekken zijn die worden aangegeven met een M. Het is dus goed ver vooruit kijken wanneer er tegenliggers aankomen.
We eindigen vandaag in de buurt van Linge, op een klein terrein waar plek is voor 5 campers. Het worden er uiteindelijk 2.
Scandinavië kent het vrije kamperen maar het is best moeilijk om zo’n plek te vinden. Vaak staan er bordjes ‘niet kamperen ‘ of ‘Prive’. En de natuur is met een camper niet altijd makkelijk toegankelijk.
Maar we staan mooi en stil. Wordt een goede nacht.
Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen