Het gesprek tijdens het ontbijt gaat over: en nu??? Lies heeft vannacht bedacht dat op de fiets naar Limoges, 14 km, erg veel omhoog en omlaag gaat. Dat had ik ook bedacht dus misschien de opladers meenemen en onderweg opladen.......
Dat is gedoe. Dus, we blijven niet nog een nacht op de camper staanplaats en rijden naar Limoges. Een echt grote stad met hele industriële voorsteden en soort van nieuwbouw. Niks aan. Goed dat we niet op de fiets zijn gegaan. We stellen navigatie in op volgende plaats: St. Sévère sur Indre. Dan rijden we zomaar door het oudste gedeelte van Limoges. Met, uiteraard een paar kerken en een kathedraal. We lopen een deel van de toeristische wandelroute aangegeven door een koperen schelp op de grond. Handig! Sowieso is Frankrijk erg vriendelijk naar toeristen. Denk aan: toeristen bureaus in veel plaatsen, ook kleinere plaatsen, publieke toiletten, uitstekende bewegwijzering van toeristische attracties en zelfs lockers om de accu van je ebike en batterij van je telefoon op te laden!!

De pont de St. Etienne gaat over de rivier de ........ en daaromheen ligt het oudste deel van Limoges. Aan één kant de grote St. Stephen kathedraal waar aan de oevers de was werd gedaan voor notabelen. Zie foto uit 1908. Aan de andere kant het st Marie klooster met oude bebouwing erom heen. Karakteristiek zijn de vakwerkhuizen met de klinker straten die stijl omhoog lopen. De kathedraal is weer enorm. Zo hoog en groot en prachtig bewerkte ramen en zij panelen. 22 grote en mooie zij-kapellen zijn er, allemaal vernoemd naar een heilige. Een orgel met deels houten pijpen!!! En wel 800 stoelen die netjes zijn afgeplakt om 1 meter afstand te houden.
Het is veel, te veel om op te schrijven.
Limoges is ook bekend van zijn porselein, dus zie je dat in veel winkels. Ook is er een museum over de oorsprong daarvan. Wij laten dat zitten.
We rijden door, de stad uit en landelijke wegen op. Bij Le Grand Bourge zien we op afstand veel kleine kassen, een soort volkstuinen. Maar het blijkt een begraafplaats te zijn. Op een overzichts kaart is duidelijk te zien wie waar ligt begraven. Veel familiegraven. En veel oude graven. En ja, al die glazen overkappingen doen vreemd aan.
Op aanraden van een vriend rijden we naar St Severe d’Indre. De geboorteplaats van Jacques Tati, acteur en filmregisseur. Bv de maker van Monsieur Hulot. Een slaperig plaatsje maar leuk om te wandelen.
We besluiten niet op de camper staanplaats te gaan staan maar door te rijden naar een camping geleid door een Nederlands echtpaar uit de Achterhoek. Gastvrij krijgen we gelijk een bakkie aangeboden en maken we kennis. Blijkt dat Jacqueline familie is van vrienden, sinds de Afrika reis, die in de Achterhoek wonen.
Een prachtige camping met prima voorzieningen. We blijven hier 2 nachten!!!
Morgen weer mooi weer, fietsen.

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen