Wij rijden weg van de camping Harmony van Nederlander Willem Brauns die al 28 jaar in Litouwen woont. Op zijn 81ste is hij fit en fietst elke dag. Was coach van de Litouwse wielerploeg en deed een aantal marathons hardlopen. En voor ons en de andere kampeerders is hij een welkome bron van informatie. We hebben 3 nachten daar gestaan. We waren met 4 campers en 2 tenten. Ruimte genoeg dus.
Nog een paar opvallendere: we zagen gisteren in Vilnius dat er heel veel trouwerijen waren. In sommige kerken was het ‘aan de lopende band’. Mannen in blauw (!) pak en bruidje in wit. Bruidsmeisjes die meestal ouder waren zijn gekleed in paars. Zo ook de andere vrouwen, als die er waren. Want de meeste stelletjes waren met een groepje van 4-6 personen.
Rijdend door de graanschuur van Europa valt op dat er veel ooievaars zijn. Ook veel bewoonde nesten op elektriciteit palen. Vaak met jong.
Willem, van de camping, doet veel voor arme gezinnen in de omgeving. Samen met ‘Max maakt het mogelijk’. 29 juli komt hij en Litouwen in de uitzending. Een pensioen is in Litouwen € 105 per maand. Er is heel veel armoede. Ook op straat zie je bedelaars.
Zoals in veel opkomende landen is er ook een laag van goed verdienende mensen. Dat zie je bv aan de auto’s waar, meestal, jonge mensen mee rijden.

Goed, we zijn onderweg en bezoeken een kerk en daarbij een klooster. In de kerk wordt gemusiceerd. Er wordt die namiddag een concert gegeven. Mooi om er te zijn en dan de muziek en de zang te horen.
Het klooster wordt al 20 jaar niet meer als zodanig gebruikt maar is open voor bezoekers. Op de plaats van de kerk is er eens een verschijning geweest van Maria. En dat wordt gekoesterd.
Dan rijden we door naar de camping Maria Angela. Op loop afstand van de ‘heuvel der kruizen’.
Het verhaal achter die tienduizenden kruizen is dat het begon in de14e eeuw! Het was een uiting van de gedode rebellen gedenken tegen het tsaren regime. Het overwegend katholieke Litouwen hangt de mythe aan dat een vader een kruis plaatste voor zijn zieke dochter en bij thuiskomst was zij genezen.
Vlak na de tweede Wereldoorlog waren er 200 kruizen. In 1960 al 2000! In 1961 verbrandde de atheïstische Sovjets de kruizen en smolten de ijzeren om. Dat gebeurde nogmaals in 1973, 1974 en 1975.
Nu komt men uit de hele wereld om een groot of klein kruis te plaatsen. Uit herinnering, dankbaarheid, voor vrede en veiligheid. Of wat men wil uitdrukken.
Dan verlaten we Litouwen een land dat 2.9 miljoen inwoners telt en 1.5 keer groter is dan Nederland. Een volk, voorzover wij hebben meegemaakt, op zoek naar identiteit en over het algemeen met een wat norse uitstraling. Onze camping is een fantastisch aangelegde heel grote tuin en we staan met nog een andere camper!

Geschreven door Jacques-en-Lies.reisverhalen