Na de lunch vertrekken we om Simon en Dorrie te halen. We rijden langs de zuidkust, langs de delta van de Ölfusá, op de kaart staat dat er een moeras is, maar dat zie ik niet, het lijkt eerder een grote lagune. Met aan beide kanten van de weg duinen (met zwart zand en groen helmgras) en water. Na de delta rijden we verder door een enorm lavaveld, met redelijk vlakke zwartgrijze lava, glimmend in de zon. Bij het Hlidarvatn kijken we nog even of we de touwlava die we daar eerder hadden gezien weer kunnen vinden. Toen we er dinsdag met de jongens langsreden kon ik het niet terugvinden. Het stormde en regende toen en we kwamen van de andere kant, nu vinden we het wel. Kunnen we het later aan Simon en Dorrie laten zien.

We hebben nog wat tijd over, dus bij Þórkotlustadir, vlak voor Grindavik rijden we even een zijweg in naar de vuurtoren. Er ligt een half oud doorgeroest schip op de rotsen, een eindje verder ligt het andere stuk, hier in 1988 vergaan en op de rotsen doormidden gebroken en aangespoeld. Alleen vermoed ik dat ze de basaltkeien dam tussen het schip en de oceaan er later tussengelegd hebben, want daar kan een schip toch niet overheen spoelen. Het is nu wel eb, maar met vloed loopt deze opgeworpen dijk toch niet onder, tenminste niets wijst daar op. We bekijken het brok roest om te kunnen plaatsen wat we nu eigenlijk zien, als we ontdekken dat het op zijn kant ligt wordt het duidelijker. Het is helemaal in elkaar gedeukt en verroest.

Op het vliegveld parkeren we weer vlak bij de aankomsthal, dat is hier heel gemakkelijk. Het duurt wel wat langer voor ze in de aankomsthal aankomen, want er was geen plaats meer aan een slurf, dus moesten ze met een busje naar de aankomsthal. Maar we zitten prima op een bankje, e-reader erbij. Geen probleem.

We geven Simon en Dorrie de keus of snel naar huis of de toeristische route met een paar stops. Ze zijn nog niet al te moe dus we laten ze een eerste indruk zien van IJsland. De brug tussen de continenten, de magmakamer, de pruttelpotjes bij Seltun en de touwlava bij het Hlidarvatn. Thuis heb ik de tortillaschotel al klaargemaakt, die hoeft alleen nog in de oven. Maar dan is het toch al weer laat eten, zeker voor Simon en Dorrie, want hun maag voelt natuurlijk nog de Nederlandse tijd.

Voor het dessert gaan we naar de ijssalon, waar het op zondagavond beredruk is, maar dat geeft niet want dan hebben we even tijd om te bedenken wat we willen. Dorrie en ik gaan voor een gemixt ijsje. De kleinste, maar dat is toch al formaat maxi milkshake van de Mac Donalds. Het gemixte ijsje zit qua dikheid tussen een milkshake en een softijs in. De grap is alleen dat er stukjes mars en aardbeien en chocolade stukjes en caramelsaus ingaan, dat wordt dan gemixt maar niet echt fijngemaakt, en je krijgt er een lepeltje bij. Heerlijk! Simon neemt een gewoon ijsje in een hoorntje maar wil er graag stukjes mars in. Dan doet ze het in een box, met het hoorntje er op. Jan doet saai, die neemt een gewoon soft ijsje. We nemen het ijs mee naar huis, en eten het heerlijk op ons gemak daar op. Op de bank, voeten op de tafel! Genieten! En daarna nog lekker in de hottub. 10 uur, en Simon valt bijna in slaap. Maar dat is niet gek, want in Nederlandse tijd is het al 12 uur, en van het warme water wordt een mens slaperig. Welterusten!.

Geschreven door Iceland