Onze laatste toerdag hier in Laugar brengt ons eerst naar Husavik, kerkje bekijken, paar oude huisjes fotograferen, bij de haven kijken, naar de hottub. Daar waren we al een keer eerder geweest, maar toen was het badje door jeugd met biertjes in beslag genomen. Nu is het heel erg rustig, er is niemand....! We betalen netjes, dat wordt hier gevraagd op een aanplakbiljet, 300 kronen voor het onderhoud, dat is niet zo veel, dus daar hebben we geen problemen mee. We gaan eerst douchen en stappen dan het hete badje in. Tenminste, het voorste gedeelte voel ik even met mijn been, maar die is me te heet! Het achterste gedeelte is lekker, dus daar gaan we in. Lekker even relaxen. Na een tijdje komt er nog een IJslandse dame ons gezelschap houden. En na weer een kwartiertje komt er een dame om het onderhoud te doen. Naast de hottub (de cheesetub noemen ze deze, omdat de grote RVS-ketel vroeger gebruikt werd om kaas te maken) staat een plastic bak - eigenlijk een bak voor vis - waar met een slang koud water in loopt. Ik heb al gevoeld maar eigenlijk vind ik het water veel te koud als koud dompelbad. Ik vraag - via de badende dame, want de onderhouds-dame spreekt geen engels - of het goed is dat ik er wat heet water bij doe? Er hangt een emmer. "Nee", zegt ze, "dan wordt het te warm, en mensen die hier komen willen dat het zo koud is. Maar je moet er gewoon in gaan, en dan alleen je lijf, je hoofd, handen en voeten boven water houden. En dan een minuutje of wat blijven liggen en dan weer in het hete bad. En de tweede keer is het al niet meer zo erg als de eerste keer." Nou, okee dan maar. Ik ben flink, en de eerste keer is het inderdaad heel erg koud (ik schat het op 4 à 5 graden, terwijl de dompelbaden in de Nederlandse sauna's meestal ergens tussen 10 en 15 graden liggen....). Als ik het haar vraag beaamt ze het, 4 graden is het water. Ja, berekoud dus. Na een paar minuten voel ik mijn hartslag door mijn hele lijf kloppen. Tijd om weer naar het hete bad te gaan, voor een kwartiertje warm worden. Dat voelt heel bijzonder, het tintelt over mijn hele lijf. Zo doe ik dat nog 3 keer, eindig met het koude bad en dan alleen nog even mijn voeten in het warme bad houden. Héérlijk voel ik me nu! Zelfs Jan is zo flink geweest om een paar keer in het koude bad te gaan.

In het bad hebben we gezellig gekletst met de IJslandse dame. Die werkt op het kantoor voor de walvistours. Ik vraag haar of je nu ook echt walvissen ziet als je meegaat met zo´n boot? Ja, vaak wel, want er zitten hier veel in de baai, bultruggen en dolfijnen. Maar ja, het is erg duur, dat is ze ook wel met mij eens. En zegt ze, er zijn ook zoveel mooie dingen hier die niks kosten. Kijk, dat ben ik nu helemaal met haar eens. Ze noemt haar favorieten hier, een meertje vlakbij, en dan het strand bij Volgulanting (tenminste zoiets verstond ik, maar het bleek Tungulending te zijn) , daar is een klein café met koffie met lekkere zelfgebakken cake. Het is daar heerlijk om op het terras te zitten en uit te kijken over de zee, het vogeleiland Lundey en de bergen aan de overkant van de baai. En er is een klif waar je kan zien dat het vroeger hier veel warmer was, want daar zitten lagen schelpen ingebed in het gesteente.

We vinden het een goed plan en gaan daar eens kijken. Met een beetje moeite vinden we het plekje als we langs een zandweg naar beneden rijden naar de kust waar een cafeetje is. We wandelen eerst even langs het beekje om naar de schelpenrots te kijken, ja inderdaad allemaal laagjes, leuk om te zien. En daarna zitten we lekker op het terrasje, drinken koffie en chocolademelk met zelfgebakken peren- en rabarbercake. Heerlijk!

We kijken nog wel of we walvissen zien, maar geloven er zelf niet in, we hadden ook al bij de vuurtoren gekeken en daar ook al niets gezien, alleen bootjes met toeristen die ook naar walvissen zoeken.
In Husavik halen we nog wat boodschappen voor de laatste dagen hier in Laugar, en daarna gaan we op zoek naar de Ædafossar waterval bij de monding van de Laxa rivier. Het is maar een kleintje maar hij ligt erg mooi. De rivier wordt gesplitst door meerdere rotsen zodat hij in meerdere wild schuimende stroompjes naar beneden valt. Eerst kijken we van boven en daarna lopen we naar beneden langs een mooie rots met conglomeraat, zandsteen met basaltbrokjes er in. In de rivier ligt een rots in de sterke stroming waar we over een loopbruggetje heen naar toe kunnen om daarvandaan naar de waterval te kijken. Rustig bijven we even zitten om naar het hypnotiserende vallende water te kijken, voor we weer naar boven lopen en over het weggetje terug rijden. En dan ineens zien we een grote vogel voorbijschieten. Een roofvogel? Ja, daar, een uil! Hij gaat op 15 meter afstand van ons in het veld op een steen zitten. Jan is al gestopt en we maken heel veel foto' s en bekijken de vogel een tijdje. Hij gaat op zijn gemak zijn veren strijken, houdt ondertussen de omgeving in de gaten, zijn hoofd kan helemaal achterstevoren. Zo grappig! En een geweldige afsluiting van een mooie dag. Alleen nog terugrijden langs de Laxa rivier naar Laugar.

Geschreven door Iceland