In Þingvellir werd vroeger de volksvergadering (de Þing) gehouden, recht gesproken en ook een aantal straffen werden daar direct uitgevoerd. Nu is het een nationaal park, zelfs een Unesco heritage. We zorgen dat we er om 10 uur zijn want dan is er een gratis rondleiding waar veel over de geschiedenis wordt verteld. Het was niet alleen een plaats voor de Þing, die een keer per jaar werd gehouden maar het was tegelijk ook een marktplaats waar goederen verhandeld konden worden, een plaats waar men elkaar kon ontmoeten, waar men hoopte een huwelijkspartner te vinden, waar men verhalen kon horen en waar de wetten werden voorgelezen.

Dus een geschiedkundige plaats maar ook een geologische plaats, want het is hier dat het het duidelijkste te zien is dat IJsland op twee verschillende geologische continentale platen ligt, die ieder jaar een paar centimeter uit elkaar drijven, het land tussen de platen zakt en vormt een riftvallei. We zien door het hele park breuklijnen lopen, en er zijn kloven waar je door heen kan wandelen. Maar zo mooi als het 10 jaar geleden was is het nu niet meer, want het pad wat in de kloof loopt tussen de Euraziatische en de Amerikaanse continentale plaat is ingestort en nu is er een loopbrug gebouwd, maar die ligt een paar meter boven de oude bodem. Als we later bij de waterval Oxarafoss gaan kijken is daar nog wel een ander wandelpad wat wel tussen de rotsen van de kloof loopt. En dan is er natuurlijk ook de Silfra, een kloof die vol water staat en die ook ieder jaar wat breder wordt blijkbaar, hij is heel diep en we zien er mensen snorkelen met speciale duikpakken aan, want het water is maar 3 graden. Het lijken net pinguins....

Als we uitgekeken zijn in Þingvellir gaan we op zoek naar de Gjabakkahellir lava cave. We weten langs welke weg we moeten zoeken, de oude weg van Gjabakki naar Laugarvatn, en daar zou de ingang 50 meter van de weg liggen. Ik weet dat er excursies heen gaan, dus zoeken we naar een parkeerplaats met een paadje, daar zal het dan wel zijn. We vinden het eigenlijk vrij gemakkelijk. Het vergt wel wat klimwerk over grote rotsblokken om in het gat af te dalen, en we gaan ook niet al te ver, we zijn maar met zijn tweetjes. Misschien gaan we later nog wel eens (als Richard en Sander er zijn, of met Simon en Dorrie, die komen ons alle vier nog opzoeken hier omdat ze naar Amerika gaan en dan een tussenstop maken in IJsland, dan kunnen we elkaar helpen in het geval er iets zou gebeuren). We weten nu in ieder geval waar het is, en we zijn er ver genoeg in gegaan om te zien dat er na het ingestorte gedeelte nog een tunnel verder loopt. En het was evengoed genieten, we konden een lava rand zien, en allerlei mooie kleuren van de lava resten aan het plafond en langs de zijkanten. Het heeft iets heel aparts om zo met zijn tweetjes in zo' n grot te zijn.

Voor de terugrit nemen we natuurlijk een andere route dan heen, langs de zuidkant van het Þingvatn. We komen langs twee waterkrachtcentrales - bij de eerste is een waterval gevormd door het uitstromende water - en een geothermische centrale bij Hengill. Er komt een hete beek vandaan lopen, er staan ook bordjes: gevaar, hitte. Er wordt in ieder geval heel veel stoom uit de koeltorens van de centrale, waardoor we door de mist rijden. Als we daarna op de 435 een bergpas oprijden en de stoom achter ons hebben gelaten klaart het ineens op en zien we prachtige rotsformaties tussen groene berghellingen. Er staan richtingaanwijzers voor wandelingen die je hier kunt maken, dat gaan we zeker nog een keer doen. Maar niet vandaag, Jan heeft last van pijn in zijn oren, we gaan terug naar huis om eten te maken en wat te relaxen.

Geschreven door Iceland