maandag 19 juni 2017

Een lange dag (met twee uur extra, dus een dag van 26 uur....). En na het gebruikelijke wachten op het vliegveld - en in het vliegtuig bezig blijven met afleidende dingen om niet te veel te denken aan het vliegen zelf - krijgen we onze eerst indruk van IJsland als we onder de wolken duiken en ineens IJslandse grond zien onder ons, een uitgestrekte vlakte, zwart, grijs groen, paars, allerlei kleuren door elkaar. We zien breuklijnen lopen, wat puntige heuveltjes, het is een hele grote lavavlakte. Als ik door het vliegtuig kijk naar de andere kant zie ik heel klein, de Eyjafjallajökull door het raampje. Tijdens het wachten hadden we kennis gemaakt met de man die daar voor het raampje zit, daar heb ik geluk aan, dan kan ik hem straks vragen of hij me een foto wil mailen.

En dan staan we al op de grond. We lopen vlot naar de uitgang waar we opgewacht worden door 2 vrolijk lachende mensen, de ouders van Heidrun. Tijdens de rit naar Reykjavik zien we de lavavlakte van dichtbij, het zwart en grijs is van de lavastenen, de verschillende tinten groen van het mos, het paars van de velden lupine. Het is een bizar landschap en ik kan me voorstellen dat het voor mensen die dit niet van te voren weten is alsof je op de maan bent terechtgekomen. Maar wij wisten het en het is voor ons juist genieten van het uitzicht. Onze gastvrouw vertelt me over de verschillende soorten lava, de gladde lava die stroperig uitgevloeid is en de scherpe puntige lava die in stollende brokken utvloeide. We kennen het nog van Tenerife. Ze vertelt dat zij daar in december heengaan. Kijk, een geestverwante, die net zo'n tic heeft voor gesteentes als ik. Leuk! De mannen praten voorin over het ophalen van de auto. We moeten eerst naar het kantoor om een document te halen en daarmee kunnen we dan naar de haven om de auto te halen. Het loopt allemaal voorspoedig, en om half vier stappen we in onze eigen Pinguin en zwaaien we naar onze ophalers. Vanavond zien we ze weer want dan komen ze ook op de koffie bij Brynjar en Heidrunn. We hebben een paar uur tijd en rijden wat rond voor een eerste indruk van Reykjavik onder een stralend zonnetje. We kijken even bij de haven, kopen een hotdog, die ze hier heel anders eten dan bij ons, met aardappelsalade in een warm broodje, wel lekker. De bergen aan de andere kant van de baai liggen zwart en groen met een paar witte kappen mooie wandelingen voor later te beloven. Nu eerst praktische zaken; boodschappen voor ontbijt en lunch morgen, en dat is wel even schrikken! Een brood kost 450 kronen, omgerekend bijna 4,5 euro. Een fles innocent sinaasappelsap ook 4,50 euro. Gelukkig hebben ze ook euroshopper sap voor 2 euro. We kopen een brood, sap, een 1/2 liter yoghurt met aardbeien, een pakje ham, boter, 6 eieren, 4 appels, en een pot pindakaas. Totaal 24 euro. Oeps .... dat wordt vasten deze vakantie! Nu waren we juist van plan om geen suiker, dus geen snoep te eten deze vakantie, en dat scheelt wel met de boodschappen, want we kunnen hele rekken overslaan. Er staan meer rekken met bakken snoep en chocola dan met groente en fruit, de IJslanders zijn snoepers! Wij niet deze vakantie, zelfs niet even proberen .... dat heb ik me echt voorgenomen.
Ook praktisch: onze vooraf geboekte airbnb zoeken en kijken of het ook werkt zoals beloofd is. Een klein grijs wit huis in een straatje, we kunnen voor de deur parkeren, en we krijgen de deur open met de gegeven code. Het werkt! Wel raar eigenlijk, het schiet het werkelijke doel van een airbnb voorbij op deze manier, want airbnb was juist bedoeld om bij locals te overnachten en de mensen te leren kennen. Nu zien we onze gastheer niet eens, we hebben alleen contact via de mail gehad, met de creditcard betaald en met een code komen we binnen. Maar goed, het is een - voor IJslandse begrippen goedkope - overnachtingsmogelijkheid, klein maar compleet, een bed, een heel klein keukentje, een bankje met een heel klein tafeltje, een wc, wastafel en douche in een kast gepropt. Maar er is alles wat we nodig hebben. We zetten onze spullen neer, proberen het keukentje uit om koffie en thee te maken, en dan is het al weer tijd om naar Heidrunn en Brynjar te gaan.

Ze wonen in een wijk van Reykjavik met wat lage flats en veel groen er tussen. We worden hartelijk ontvangen, krijgen een korte rondleiding door het appartement en babbelen dan over van alles onder het genot van thee, koffie en typisch ijslandse hartigheden. Zoals gedroogde kabeljauw. Kleine dunne stukjes waar een beetje boter opgesmeerd moet worden, de boter maakt het nog enigszins eetbaar. Het is een beetje smakeloos en taai. De andere hapjes zijn wel lekker, een soort koude pannenkoekpuntjes belegd met kaas of gerookt lamsvlees, en een soort donuts, maar dan in een ruitvorm, en grote brokken chocola. De Zwitsers en Belgen mogen dan beroemd zijn om hun chocola, in IJsland hebben ze hun eigen chocola, en volgens Jan best lekker. We babbelen over kinderen en kleinkinderen, over opleidingen en werk, over het leven hier en in Nederland, we krijgen veel praktische tips en voor we het weten is de avond voorbij en zoeken we ons bedje op in ons huisje voor één nacht, wel met een slaapmaskertje op want het wordt hier niet donker, de zon schijnt bijna de hele nacht door.

Geschreven door Iceland