Rustige ochtend, lekker lang in de hottub, ontbijten, planten watergeven, bedden opmaken. 's Middags gaan we nog even wandelen bij de vulkaankrater Kerid. Als we Selfoss uitrijden is het weer file. Vrijdagmiddag natuurlijk, iedereen gaat naar zijn vakantiehuisje. En we zien er hier veel. Er zijn zelfs hele bungalowparken met een slagboom, sommigen met een golfterrein. We kijken een tijdje bij het golfen. Onbegrijpelijke sport eigenlijk: je slaat het balletje weg en loopt er weer achteraan. Maar Och, je blijft in beweging en kunt ondertussen ook nog lekker kletsen. Gezellig toch?

Bij het Kerid vulkaankratermeer moeten we ook alweer entree betalen. Ik vraag lief of ik een discount krijg - want Iceland is al duur genoeg.... Ze glimlacht terug en geeft ons twee tickets: "in you go". Het is best een mooie krater, met een meer onderin. Vroeger dachten ze dat het een explosiekrater was, maar er is geen as of puimsteen gevonden in de omgeving, dus is het een "scoria krater" waar lava uitvloeide. We wandelen helemaal rond, en ook nog even naar beneden. Goed voor de benen na de zware wandeling gisteren. In beweging blijven.

Volgens het informatiebord zijn er nog 2 andere kraters hier vlakbij, de Seydishólar en de Kerhól. We gaan ze zoeken, we vinden de Kerhól, maar er loopt geen pad naar boven, en tegen de helling opklauteren lijkt niet zo slim. De Seydhólar is nu een afgraving met prachtige kleuren. Geen wonder dat ze die grond willen gebruiken om dingen te maken die dan ook die prachtige kleuren krijgen.

We vinden er nog 3, maar die staan niet op het informatiebord genoemd, wel op de kaart op het bord, de Raudhólar, dat is nu ook een afgraving. Er gaat een weggetje naar boven, en ook deze is al gedeeltelijk afgegraven. Er zijn een paar jongens aan het spelen met radiografisch bestuurbare autootjes. Leuk speelgoed in zo'n half afgegraven berg. Kun je fijn slippen. Tussen deze en de Kerid ligt de 5e van dit rijtje, de Tjarnarhólar, die nog wel in originele staat is. En volgens mij ligt er nog een kleintje tussen deze en de Kerid.

Als we aan het rondrijden zijn ontdekken we ook nog een oud klein kerkje, de Burfellskirkja uit 1845. Heel oud en wat gammel - de vloer loopt niet helemaal recht meer - maar van binnen netjes onderhouden. Het kerkje is zomaar open. Er liggen psalmboekjes en zelfs een liturgie van 25 april dit jaar op het orgel, dus dit kerkje wordt af en toe nog gebruikt. Er is geen balkon, alleen een klein zoldertje en een kast waarlangs je bij de klokkentouwen kunt om de klok te luiden.

Voor ons luidt de klok om naar huis te gaan, etenstijd.

Geschreven door Iceland