Voor vandaag staat er een fikse wandeling op het programma dus we gaan op tijd weg na lekker in de hottub te zijn geweest en te hebben ontbeten natuurlijk. De zon schijnt en het warme badje lokt aan het eind van de wandeling. Bij Hveragerdi parkeren we de auto onderaan de voet van de berg en nemen het pad naar boven, alsmaar klimmen. Het is er heel erg druk, wij zijn niet de enigen die naar boven wandelen! Het is gewoon een enorme toeristische attractie! Wat me al eerder opgevallen is bij de "highlights" van IJsland: "wij en 500 andere toeristen ......". En hier zijn het niet alleen wandelaars die dit pad lopen, maar ook nog een aantal paarden met ruiters en zelfs fietsers. Ach, het is wel een mooie wandeling, en dan moeten we al die andere toeristen af en toe maar wegdenken. Het is niet anders. Er is steeds een mooi uitzicht op zijdalen, fumaroles, een waterval en hoge mooie bergen. Vooral in het begin van de wandeling hebben we heel veel last van kleine vliegjes. Zo irritant, ze gaan tussen je ogen en je bril zitten, of in je oorschelp. We zien wel mensen met een muskietennetje om hun hoofd, dat is geen gezicht natuurlijk, maar wel erg slim. Halverwege op het pad vinden we een i-phone. Tja, wat moeten we daar mee doen? Neerleggen op een steen? Of meenemen en hopen dat degene die hem verloren is naar haar eigen telefoon belt? Jan beslist om hem mee te nemen. Later op de dag gaat de telefoon over: er verschijnt een boodschap: "this telephone is lost, please dial this number" en een nummer erbij. Jan belt en krijgt een Amerikaanse man, de telefoon is van zijn dochter en ze is hem inderdaad verloren. We spreken af bij het café bij het begin van de wandeling op de tijd dat we inschatten weer beneden te zijn.

Maar dat is pas later op de dag, voorlopig is het eerst nog een behoorlijk stuk naar boven klimmen. Volgens het wandelgidsje zouden er doorwadingen zijn met stapstenen maar er zijn een aantal bruggetjes gebouwd, wat het allemaal vergemakkelijkt. Tot aan de warme rivier, en dan nog een stukje verder. Want daar zijn nog meer mooie fumaroles en gekleurde rotsen langs het riviertje waar het mineraalrijke warme water overheen stroomt en er prachtige kleuren in heeft getoverd. Helemaal aan het eind van de wandeling is een kloof met een watervalletje en ook weer mooie gekleurde rotsen, wit, rood, oranje. Het watervalletje is koud, maar het water wat uit de rotsen komt is heet. We lunchen heerlijk in het zonnetje en doen nog even een klein dutje voor we weer naar beneden lopen. Tot aan de warme rivier, waar we ons omkleden, er staan houten schotten waar we onze kleren neer kunnen leggen. Al te preuts moet je hier niet zijn, iedereen kleed zich gewoon om, en let niet op anderen. Dus zwemkleding aan en dan gaan we eens voelen hoe heet het water is. Helemaal bovenaan is het 44 graden, dat is wel erg heet, dus we gaan een stukje lager. Dat is de grap van dit riviertje, des te verder je stroomafwaarts gaat, des te minder heet het water wordt. Maar we gaan niet zo ver naar beneden, ik houd wel van goed warm water. 40 graden mag best. We blijven behaaglijk een tijdje in het riviertje liggen. Heerlijk na dat eind wandelen. We verkassen zelfs nog weer naar een stukje hoger, waar het toch wel 41 of 42 graden is schat ik. Heerlijk! Ik blijf nog even in de koude wind zitten om af te koelen voor ik me weer aankleed. Er zijn inmiddels donkere wolken gekomen, maar meer dan een paar druppels vallen er niet. Het waait wel, en dak zij die wind waaien de donkere wolken over en blijft de zon schijnen. We lopen met alleen een shirt (Jan een overhemd) aan naar beneden, het vest blijft in de rugzak, en de regenjas hang ik aan Jan zijn rugzak. Prima te doen zo. Het was een heerlijke wandeling! Maar wel 8,7 kilometer! Dus eenmaal beneden is het niet gek dat we wat moe zijn. We ontmoeten het Amerikaanse gezin in het café, drinken een kopje koffie / chocola samen en babbelen wat. Zij waren hier 9 dagen en zijn in die tijd het hele eiland rond geweest. Morgen gaan ze weer terug. Wat hebben wij het toch fijn met onze twee maanden hier!

We doen nog boodschappen en rijden dan naar huis. In Selfoss hadden we gisteren al gezien dat mensen hun tuin aan het versieren zijn. Vandaag zien we nog meer versierde tuinen, het is per wijkje een andere kleur. We zien gele straten met bijen en bloemen, blauwe straten met veel smurfen, en bij ons zijn het groene straten. We vragen aan een paar wandelende voorbijgangers die duidelijk van hier zijn, waar dat voor is? Het is het weekend van de "Selfoss summer" en daarbij wordt alles versierd en we zien ook al BBQ-ende mensen in de tuinen. Gezellig hoor!

Maar wij gaan niet BBQ, wij bakken ons stukje vlees wel gewoon in de koekenpan. En voor we naar bed gaan vanavond gaan we lekker voor de derde keer vandaag in een warm badje liggen. Goed voor de spieren!

Als we al in bed liggen horen we ineens knallen, even kijken, ja, vuurwerk! Selfoss Summer!

Geschreven door Iceland