Als ik om 6 uur even wakker ben zet ik de hottub aan, het is er een die je iedere keer met nieuw water moet vullen en daar doet hij 2 uur over. Om kwart over acht ben ik weer wakker en dan is de hottub vol en lekker warm. Een prima begin van de dag. Nog een ontbijtje, alleen de skyr yoghurt die we gisteren gekocht hebben is wel erg dik, hij wil niet eens van de lepel afvallen...

We lunchen eerst thuis en gaan dan nog even weg. We komen weer langs de rivier de Hvita, met het eilandje met één boom in het midden. We zijn op weg naar Hveragerdi, kijken bij de pruttelpotjes oftewel fumaroles. In het informatie centrum gaan we even een plattegrondje halen, dan weten we waar we zoeken moeten. Er is daar een kleine tentoonstelling over de aardbeving die hier is geweest in 2008. Er staat een keuken opgesteld hoe die er uit zag na de aardbeving. Kastjes half los, deurtjes open, kapotte borden op de vloer. Tja, het is net zoiets als vroeger aan boord op de Res na een aanvaring die we eens gehad hadden, toen was ook alles uit de kast gevallen en op de grond kapotgevallen. Net zo ziet het er hier uit, alleen nog een beetje erger. Verder zien we een restaurant waar ze koken op geothermische hitte, in een buitenkeuken zodat gasten er ook nog naar kunnen kijken. Grappig.

In het midden van het stadje ligt het geopark. Er liggen een aantal fumaroles met bordjes met uitleg erbij, maar ze stomen of pruttelen geen van allen meer. Ze hebben wel allemaal leuke verhalen: de leukste vind ik die van de "garbage hot spring". De mensen hadden daar jaren lang rotzooi in gegooid. Totdat hij na een aardbeving ineens begon te sproeien en alle rotzooi weer terug gaf aan de stad. Ook al pruttelen ze niet meer, de kleuren in en rond de gaten zijn wel mooi. En wat ook mooi is, is een spuitende geyser in het midden van het park. Terwijl we aan het rondwandelen zijn zien we ineens een metershoge kolom stoom en water omhoog komen. Wauw! Later in het informatiecentrum horen we dat het geen echte geyser is, maar een drukuitlaat van het hete pijpen systeem van de heetwatervoorziening in de stad. En die gaat ieder kwartier spuiten om de druk niet te groot te laten worden, want dat zou kapotte pijpen opleveren. Ook al is het geen echte het is toch wel leuk om te zien. We gaan nog een tweede en een derde keer kijken nu we weten dat hij ieder kwartier gaat spuiten, terwijl we ondertussen de rest van het park bekijken. In het kasje wat bij het geopark hoort groeien tomaten, bananen-, sinaasappel- en citroenbomen. De kas wordt verwarmd met geothermale energie. Er hangen ook een aantal informatieborden waar we van leren dat er wel degelijk leven is in de fumaroles: kleine mugjes, maar ook spinnen, slangen en vooral veel bacteriën. Met allemaal hun voorkeur voor een bepaalde hitte en PH graad. Na ontdekking worden de meeste bacteriën ook ingezet, sommigen in de voedselindustrie maar ook veel in de gezondheidszorg. Nuttige dingen dus.

Vlak ten noorden van Hveragerdi liggen een aantal nog wel stomende en pruttelende fumarolen. De meesten liggen op het terrein van een boer, die er touwen voor heeft gespannen en bordjes neergezet dat je er niet naar toe mag lopen. Tja, dan maar niet. Als ik nog denk aan die jongen die zijn voet verbrand had in Namafjell dan lijkt het ons ook maar veiliger om achter het touwtje te blijven. Wel jammer, want zo kunnen we ze niet zo goed zien. Maar ach, we hebben er al veel gezien deze vakantie. En bovendien is het inmiddels gaan regenen, dus we gaan terug naar ons warme huisje. Lekker mijn puzzeltje afmaken. Ik ben met een lastige killersudoku bezig. Goed als braintraining.

Geschreven door Iceland