Een rustig dagje, we wisselen het wat af, als we een lange dag gehad hebben en het laat is geworden voor we thuis zijn, dan slapen we de volgende dag uit en doen wat huishoudelijke klusjes voor we in de middag nog even weg gaan, dan zoeken we iets uit wat niet zo ver weg ligt, er liggen heel veel geologisch interessante en mooie dingen rond het Myvatn meer en dat is maar een half uurtje rijden.

Vandaag willen we naar de Grjotagja, een lavarand met daaronder open grotten waar vaak water in staat. Lang geleden werd het door mensen uit de omtrek gebruikt om te baden, maar na de uitbarsting van de Krafla in de jaren 70 en 80 verlegde de magma stroming onder de aardkorst zich, dichter naar de Grjotagja toe, waardoor de temperatuur van het water steeg naar 60 graden, te heet om te baden. Inmiddels is het weer gezakt naar 42 graden, maar is het verboden om er te baden, omdat het -
volgens de autoriteiten - te gevaarlijk is, er kunnen altijd stenen naar beneden vallen.

Als we langs het kerkje van Reykjalið rijden zien we er mensen rondlopen, het kerkje is open, ja, dan gaan we daar eerst even kijken. Het is een gewoon mooi kerkje, niets speciaals, of het moet de geschiedenis van het kerkje zijn. Namelijk dat toen er lava aan kwam stromen bij de uitbarstingen van de Krafla tussen 1975 en 1984 en men bang was dat het dorp door de lava bedolven zou worden de lava stroom stopte vlak voor de Reykjaliðakirkja.

Kaartlezen gaat meestal wel goed bij ons, maar dit keer niet helemaal (of de kaart klopt niet) want we komen niet bij de Grjotagja uit maar bij de Hverfjell, een grote krater van een asvulkaan. Nou ja, ook goed, dan gaan we daar eerst maar wandelen. In een kwartier lopen we naar boven, wat best netjes is, want het is 600 meter met een pittige stijging. Eenmaal boven zien we pas echt hoe groot deze krater is, volgens mij groter dan de Vesuvius. Als we de hele krater rond zouden lopen is dat 3 kilometer, hij heeft een doorsnede van 1 kilometer. Ja, erg groot dus! Eenmaal boven lopen we langs de rand van het westen waar we omhoog geklommen zijn naar het noorden en genieten van het geweldige uitzicht, aan de westkant op het Myvatn met daarachter de Vindbelgi, in het noorden de Namafjall en daarachter de Krafla en nog veel andere bergen die ik niet bij naam weet. Het maakt niet uit of we wel of niet weten hoe ze heten, het wordt er niet minder mooi door. Ook al schijnt de zon niet volop en schuilt ze gedeeltelijk achter wolken, ook daar wordt het niet minder mooi door. Juist het spel van licht en donker boven het water van het Myvatn is grandioos. Ook de verschillende kleuren bergen in het noorden zijn betoverend: de roodbruine Namafjall met lichte tinten geel er door, de donkere Krafla, een paar zwarte bergen er tussen, het wit van de stoom, betoverend mooi!

Eigenlijk zou ik heel graag de hele krater rond willen lopen om ook het uitzicht naar het oosten en zuiden te zien, maar Jan wijst op de donkere wolken en een regensluier die deze kant op komt. Het gaat ook steeds harder waaien. Verstandiger dus om weer terug naar beneden te gaan. Misschien komt het er nog een andere keer van. We onthouden hem.....

Van boven af hebben we het weggetje gezien waar we wel langs bij de Grjotagja zouden moeten komen, dus we proberen het nog een keer, en nu vinden we het vlot. In een ouder lavaveld waar veel lavaruggen doorheen lopen, met grote barsten er door. Wellicht door een aardbeving nadat de lava er uitgestroomd was? Het hele veld is hier zo. De lavarug waar de Grotagja in ligt is een wat hogere dan de andere lavaruggen, en hier zit niet alleen een hele barst in, maar er zijn ook grotten onder, waar in sommigen water staat. Het schijnt dat hier opnames gemaakt zijn voor Game of Thrones, de scene van de vrijpartij van Jon en zijn wildling liefje op berevellen in een grot met warm water (als ik het goed heb onthouden tenminste). Het is leuk om het heldere water in de grot te zien met de damp die er van af komt. Verder langs de rug is nog een grot, en als je goed kijkt zie je langs de rug wel op meer plekken stoom omhoog komen, maar er is niet altijd een grotopening.

Genoeg voor vandaag, gauw naar huis en op tijd naar bed, morgen wordt het een superlange dag, we willen naar de Askja.

Geschreven door Iceland