Ik ben natuurlijk al weer om half acht wakker, ze zijn herrie aan het maken in de keuken en de douche, die vlak naast onze kamer ligt, en de wandjes zijn maar dun. Dan ga ik maar een hete douche nemen, mijn rug doet zeer. Een matras in een guesthouse slaapt minder lekker dan een matras in een ruil huis. Jan gaat ook douchen en dan gaan we ontbijten in de gezamenlijke keuken. Er is geen mens meer te zien. Iedereen is al vroeg weg denk ik. Wij hebben geen haast, de bus gaat pas om kwart voor twaalf. Maar omdat het zonnetje schijnt gaan we liever buiten wachten op een bankje dan hier binnen in het guesthouse. Langzaam komen er nog meer mensen bij de halte staan. Om 12 uur komt de bus en om 12.10 rijdt hij weer weg. Mooi, we zijn onderweg. We zitten mooi hoog in de bus, en als we nu over de 1 langs de lavavelden rijden zien we dat ze tussen de lavavelden een golfbaan hebben aangelegd. We kunnen ook mooi over de lavavelden naar de kust kijken. Kleine meertjes en rotsen. De bus rijdt nog bij een heleboel plaatsjes langs onderweg die voor ons weer nieuw zijn. Zo rijdt hij door het plaatsje met flatgebouwen waar vroeger de Amerikanen een basis hadden. Er staan nog straatnaambordjes als "East avenue", en "Andrews theatre". Grappig. Eenmaal op het vliegveld pakken we onze tassen beter in, we hadden nog steeds onze "proviand-tas" bij ons, maar nu moet alles in de twee stukken handbagage, dus pakken we de restanten over en dan nemen we afscheid van onze bloemetjes-proviand-tas. Na 2 maanden trouwe dienst is er niet veel meer van over.

Dan weten we even niet waar we nu naar toe moeten, we zien alleen de balies voor het inchecken, en geen security gate. We vragen het aan een grondstewardess. Ze vraagt of dit onze enige bagage is? Ja, klopt. Ze geeft ons twee gele labels en wijst ons naar de roltrap. Boven is de security gate. En ook daar gaan we vlot door. We hadden netjes onze kleine flesjes shampoo e.d. in een plastic tasje gedaan en dat leggen we met de elektronische dingen zoals tablet, telefooon, e-reader en camera in een bak. Ik had nog een paar kleine zakjes met smoothie, dat is ook vloeistof, dus die doe ik ook in een plastic zakje en leg die ook in een bak. En prompt gaat mijn bak bij de band naar links in plaats van rechtdoor, dat betekent dat er nog iemand naar moet kijken omdat de computer het niet herkent. Maar een mens is toch weer tot andere dingen in staat dan een computer, namelijk het herkennen van onschuldige apple-banana smoothie zakjes, en ik mag door. We lopen naar de grote wachthal met allemaal winkeltjes en food-barretjes. Jan heeft nog net genoeg IJslands geld over voor een kopje koffie, dus installeren we ons aan een tafeltje bij een koffie-bar. We moeten nog wel een tijdje wachten. Na het bestellen van de koffie krijgt Jan een schijfje met een lichtje. Het gaat trillen als zijn koffie klaar staat om af te halen bij de bar. Grappig.

We moeten zelfs langer wachten dan we dachten, want het vliegtuig heeft vertraging, wel een uur. Er wordt iets over het vliegtuig naar Amsterdam omgeroepen, maar ik versta het niet helemaal. Iets over overboekt en of er mensen zijn die een latere vlucht willen nemen, voor een hotel overnachting en transport wordt dan gezorgd. We gaan wel even informeren, want voor ons maakt het niet echt uit of we vandaag of morgen gaan. Een paar mensen voor ons aan de balie staan twee dames die er ook naar informeren, dan vliegen ze morgen om 6 uur, en krijgen een extra overnachting met diner en transport gratis. Tja, als je hier maar kort bent en je krijgt een extra halve middag en avond is dat natuurlijk wel leuk. Mits je geen verplichtingen hebt thuis. De dames doen het en dat waren de laatste 2 die nodig waren. Dus wij gaan maar weer verder wachten tot we kunnen inchecken. Nog een half uurtje.

Eenmaal in het vliegtuig vertelt de piloot dat de vertraging komt omdat het vliegtuig uit Londen sterke tegenwind had, maar wij hebben nu sterke meewind, dus hij hoopt de vertraging weer terug te brengen tot 20 minuten. We gaan het zien. We stijgen op naar het westen en draaien bij het opstijgen en wegvliegen over het Reykjanes schiereiland heen een rondje naar rechts en ik zit in de binnenbocht zodat ik de Keilir en de breuklijnen en de zuidkust nog zie liggen. Eenmaal IJsland achter ons zie ik niets anders dan blauwe lucht boven een prachtige witte wolkendeken en de vleugel waar we een eindje achter zitten. Vlak voor we gaan landen in Amsterdam nog een mooie zonsondergang. Mooi om te zien, maar lastig om een foto van te maken uit het raampje van een vliegtuig terwijl het al aardig donker aan het worden is.

De piloot heeft de vertraging weer wat ingelopen (wind mee) en rond negen uur komen we aan op Schiphol, nemen de trein en dan de bus en zijn tegen bedtijd weer thuis. De volgende ochtend worden we (pas om half elf want we wilden wel even uitslapen) wakker gemaakt met dikke knuffels van de kleinkinderen. Zij hadden ons ook gemist. 's Avonds eten we gezellig samen boven bij Karin. En al snel gaat alles weer zijn gewone gangetje thuis. Wat blijft is een geweldig mooie herinnering aan een grandioze vakantie! En natuurlijk de foto's waar ik nog een album van ga maken, en de filmshots waar Jan nog een mooie film van gaat maken. Die laten we nog wel eens zien als het klaar is!

En dan rest mij nog iedereen te bedanken voor het lezen en voor de leuke reacties. Het was de eerste keer dat ik een blog heb geschreven, en juist de reacties van mensen die het lazen - en daardoor het weten dat mensen het lezen en het leuk vinden - maakte het voor mij leuk om te doen.

Geschreven door Iceland