Het Krugerpark is een must do als je in Zuid Afrika bent. En het is dat grootse wildpark dat we de laatste dagen verkend hebben. Op onze laatste dag in Hazyview zijn we het park zelf ingereden. Moeilijk is het niet: de paden en de gravelwegen volgen, voldoende traag rijden en dan goede ogen hebben om de dieren te spotten. Maar het is ook veel geduld hebben om ze dan uiteindelijk te zien: impala's, zebra's, giraffen, wildebeesten, kudu's, wrattenzwijnen, ... noem maar op. Soms zagen we ze van ver, soms van iets dichterbij. De olifanten kwamen zelfs iets te dicht naar Lukas zijn gevoel. Het is een understatement te zeggen dat hij zich niet echt op zijn gemak voelde toen de olifanten de auto naderden en met hun oren aan het flapperen gingen.

Met momenten was het ook saai, zeker als de zon wat hoger staat en de dieren lui en loom zijn. Maar dan is het plots 16h en het besef dat we ver verwijderd zitten van de Phabeni gate die om 17h30 sluit. Aan een maximumsnelheid van 40 km/h bereikten we een kwartier voor sluiting de gate én hadden we nog het geluk om hyena's en een paar wild dogs langs de baan te spotten. De manen van de leeuw zagen we in de verte nog net uitsteken boven het verdorde gras.

Het was een fijn voorproevertje op de echte gamedrives! Hiervoor zijn we verhuisd naar het private Mjejane game reserve dat enkel door de Crocodile river wordt gescheiden van het Kruger park. De afsluitingen tussen beide parken zijn weggehaald waardoor de dieren vrij kunnen migreren. Het is ook aan deze Crocodile river dat we overnachten en we overdag getrakteerd worden op brullende nijlpaarden, zonnebadende krokodillen en een kudde drinkende olifanten. Vanuit onze comfortabele ligzetels kunnen we alles vanop de eerste rij gadeslaan (zoiets heet genieten!). Stilzitten en kinderen is echter niet de perfecte combinatie, dus zoeken onze jongens afkoeling - of eerder opwarming, want overdreven warm is het hier niet - in het zwembad.

De ochtenden en avonden worden gevuld met gamedrives. De dikke truien, mutsen en handschoenen worden bovengehaald want zolang er geen zon te zien is, is het hier berekoud! Wannes monteert zijn GoPro heel vakkundig zodat hij alles ten gepaste tijde kan vastleggen. En dan opnieuw is het weer geduld hebben tot we de dieren spotten! Het blijft fascinerend vind ik. Ik sta er met plezier vroeg voor op, en de kinderen ook (het zijn dé momenten waarop Joppe geen ochtendhumeur heeft ;-)). Al zijn de kinderen het met momenten moe om de zoveelste impala en zebra te zien. Ook de buffels kunnen hen niet meer boeien. Ze willen een leeuw, en bij uitbreiding ook een luipaard, zien!

Het was veel, heel veel geduld oefenen! Maar we hebben dé Queen van het dierenrijk gezien, en dan nog met 2 welpen! Een top-moment voor ons allemaal! Het tweede top-moment was het gadeslaan van een slapende leeuwin, net op het gravelpad. De luipaard hebben we niet gezien, we waren te laat. Hij was zijn rots afgesprongen voor wij er waren.

Het is mooi geweest. Indrukwekkende landschappen hebben we gezien met even impressionante zons op- en ondergangen. Ik benijd de mensen die hier wonen en die dagelijks van deze schoonheid kunnen genieten. De natuur is prachtig, zo ook de dieren die hier wonen. Maar het is tijd om verder te reizen, om een nieuw stukje van Zuid-Afrika te ontdekken.

Geschreven door Thuis.in.de.wereld