Het wordt ons langste busrit, zowel in afstand als in tijd. We reizen 500km naar het zuiden, en trekken via Ipoh en Kuala Lumpur - waar we in de verte de Petronas Twin Towers nog eens kunnen aanschouwen - naar Melaka. We vertrekken om 9h 's ochtends en na een heel comfortabele busrit bereiken we om 18h30 onze eindbestemming. Eindelijk!

Totdat we ons hotel binnengaan. Fantasy hotel heet het en ik denk dat ik me heb laten misleiden door de thema-kamers. We logeren in de "zoete" kamer. Op zich wel fijn, ware het niet dat de kamer heel erg klein is, de macarons-kussens hun beste kleur hebben gehad, het beddengoed niet zo wit meer is, de muren vochtplekken vertonen en je het raam best niet openzet wil je niet overdonderd worden door het lawaai van alle naburige airco's. Ik troost me bij de gedachte dat het enkel is om te slapen, maar echt gezellig is het toch niet. De kinderen maken er niets van en vinden het kleurrijke behangpapier geweldig! Kristoffel vindt het nogal meevallen en na een nachtje goed slapen lijkt het hotel wel ok. Of is dit ook een sterk aanpassingsvermogen hebben?

Melaka - in 2008 samen met Georgetown uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed - is op weekavonden een slapende stad. Tijdens het weekend bruist het er van de activiteit. De Jonker street, dé plek om rond te dwalen, wordt dan volledig afgesloten voor het autoverkeer en herschapen tot één grote avondmarkt. Het is er gezellig rondwandelen.

We starten onze verkenning van Melaka vanop de 80m hoge Menara Taming Sari die ons mee naar boven neemt om de stad te overschouwen. Vanuit de lucht zien we het historisch centrum, de nieuwe netjes-op-rijen gebouwde huizen, een openluchtzwembad, de zee en in de verte kunnen we net Indonesië niet zien. Eens terug op de grond doorkruisen we de kleine stad verder te voet.

We houden halt bij het maritiem museum waar we - in een replica van een Portugees schip - het een en ander leren over het ontstaan en het belang van Melaka. Door zijn strategische ligging aan de straat van Melaka groeide de stad uit als een belangrijke internationale handelspost waar goederen werden geruild. De opeenvolgende overheersingen door de Portugezen, Nederlanders en Britten hebben er één voor één voor gezorgd dat de positie van Melaka verzwakte. Penang en Singapore namen langzamerhand de rol als belangrijk handelscentrum over. Vandaag de dag is Melaka een klein, fijn toeristisch stadje. Met momenten voelen we ons in Brugge: de binnenstad is volledig gericht op toeristen, mooie mansions zijn omgebouwd tot souvenirswinkeltje, het lokale leven is weg. De authenticiteit die je voelde bij Georgetown, vind je hier helemaal niet terug. Op andere momenten voelen we ons op de kermis. Gepimpte trishaws of fietstaxi's rijden je in stoet en met luide muziek voorbij. Je kan kiezen uit Frozen, Pokémon, Spiderman, hello Kitty, baby Shark, de fietstaxi's zijn één voor één versierd in een thema en voorzien van de nodige toeters en bellen. In zekere zin toch wel charmant.

De Portugese, Nederlandse en Britse invloeden vind je nu nog terug in Melaka, zij het heel beperkt. Een wandeling doorheen het kleine historische centrum leidde ons langs het stadhuys, een paar protestantse kerken en de overblijfselen van wat ooit een fort is geweest. Het kleine centrum stelt niet veel voor vinden we. Blijkbaar zijn de massa's Aziatische toeristen het niet met ons eens. Met bussen worden ze hier gedropt en nemen het volledige centrum - dat een plein groot is - volledig in. We ontsnappen aan deze drukte en duiken de Jonker en de 8Heeren streets in, waar nog veel koloniale gebouwen echte pareltjes zijn. Maar je moet er wel bewust naar op zoek gaan. De vele souvenirswinkeltje en artiestenateliers verbergen de (rijke) geschiedenis van het leven van Chinese families.

Ondertussen hebben Lukas en Wannes ook een nieuwe passie ontdekt, ze worden kunstenaar. Tijdens onze wandeling raakten ze enorm gefascineerd door een schilder en sindsdien hebben ze de idee opgevat om alles op papier vast te leggen. De komende dagen gaat elk vrij moment op naar tekenen. Met hun nieuwe stiften en schetsboek leggen ze de pareltjes van de stad vast. Ook hun marketingplan staat na 5 minuten al op poten: veel oefenen, zeker tekenacademie volgen eens terug in België en dan alles verkopen!

Hun eerste kunstwerk is een prachtige tekening van de Melaka Straits Moskee, bij avondzon. Een geweldig idee was het om de moskee bij ondergaande zon te bewonderen. Maar blijkbaar zijn we niet de enigen die reisgidsen en verslagen lezen, want er zijn al veel toeristen voor ons aangekomen. Het stoort niet. De jongens zoeken een plek op de rotsen met goed zicht op de moskee en oefenen hun tekentalenten. Wij genieten van de ondergaande zon en de moskee die steeds kleurrijker wordt naarmate de avond valt. Gewoonweg prachtig!

En zo glijden de dagen hier voorbij. Maar er is nog een tweede dag om de stad verder te ontdekken. We wandelen lang de Sungai Melaka rivier die dwars door de stad loopt. Onderweg stoppen we nog eens bij een moskee, we zien de monorail boven ons hoofden waarop een trein als een slak vooruitkruipt. En we kruisen hagedissen. Niet zo van die kleintjes, maar echte mastodonten van beesten. Kristoffel vergelijkt ze met kleine dinosauriërs. Ik zou niet graag oog in oog met hen willen staan. Gelukkig had er al eentje zijn prooi - een rat - vast en voor onze ogen begon hij die smakelijk op te peuzelen. Onze kinderen kijken gefascineerd toe.

Onze wandeling gaat verder en eindigt bij de villa Sentosa. Deze prachtige en authentieke woning in Kampung Morten geeft ons een inkijk in het dagelijkse leven van een typische Maleisische familie. De warmte neem toe en de honger doet ons teruggaan naar het centrum.

De namiddag wordt doorgebracht in het shoppingcenter. We zijn stilaan ons Aziatisch avontuur aan het afronden, we doen nog een paar inkopen en tikken een paar wandelschoenen voor Lukas en trekbroeken op de kop. We bereiden ons voor op onze laatste stranddagen in Maleisië. Volgende week zitten we op een nieuw continent, een nieuw avontuur tegemoet!

Geschreven door Thuis.in.de.wereld