Het is hier mooi, neen, schitterend!

We bevinden ons op Sok San long beach op het eiland Koh Rong, één van de eilanden voor de Cambodjaanse kust. De reis vanuit Phnom Penh - over Sihanoukville - tot hier was lang: vijf uur taxi, anderhalf uur catamaran en halfuur speedboot, met daartussen nog een snelle lunch. Maar het loont de moeite. Hagelwitte stranden, azuurblauwe zee en palmbomen juichen ons toe. Onze jongens zijn niet te houden. De valiezen staan nog niet neer, of ze hebben hun zwemshort al aangetrokken en rennen het warme water in. En je kan hen geen ongelijk geven!

Het is hier een echt paradijs. Onze bungalow staat, samen met een paar andere huisjes, op het strand. Het is heel basic, maar met wat een luxe: je hoeft 's morgens maar de deur te openen en je kan direct de zee in wandelen. Super toch! 's Avonds genieten we - met frisse pint - vanop ons balkon van de ruisende zee, verlicht door een bloedoranje volle maan. De kinderen liggen dan in dromenland.

Hij zijn 2 dagen van complete rust en ontspanning: zwemmen in zee op zoek naar vissen en schelpen, strandkastelen bouwen die even later door het water worden opgeslokt, hoofdletters oefenen in het zand, wandelen langs het strand, lekker eten, ... En ook snorkelen. Voor de kinderen was het de eerste keer en dit ging niet zonder enige moeite.De duikbrillen waren te groot voor hun kleine, smalle gezichtjes. Het was snel gedaan met de pret toen voor de zoveelste keer de brillen volliepen met het zoute water. Maar uiteindelijk hebben we ze dan toch alledrie in het water gekregen. Beide koraalriffen vond ik niet zo indrukwekkend (of misschien had ik totaal andere verwachtingen...). De riffen gaven niet zoveel prijs. Vissen waren er wel, maar door het troebel water kon je ze niet zo heel goed zien. Heel af en toe zat er een iets feller gekleurde vis tussen, maar de meesten waren grijs en zandkleurig getint. Ook gaven de riffen - het eerste iets meer dan het tweede - het gevoel voor een deel afgestorven te zijn. Het ontbrak er aan kleur en leven. Of heb ik iets te veel naar Finding Nemo gekeken?

We zitten aan het mooiste stukje strand, althans toch van de 2km zandstrook die we bewandeld hebben. Elke ochtend wordt het strand hier schoongemaakt en wordt het aangespoelde afval opgeruimd. Dit is hier blijkbaar niet zo evident: bij andere bungalows even verderop blijft het plastiek afval ronddobberen in het water of ligt het te zonnebaden op het strand. Tijdens het afwandelen van de kustlijn wordt het pas duidelijk dat het paradijs hier niet zo paradijselijk is. De stranden worden ontsierd door het vele plastiek. En als het plastiek wordt opgeruimd, vind je de afvalhoopjes iets verderop terug, daar waar het strand overgaat in bos.

Een mooi en vuil paradijs.

Geschreven door Thuis.in.de.wereld