Het Taupo meer - een ondergelopen krater ontstaan na de grootste vulkaanuitbarsting in 181 na Christus - vormt het beginpunt van de langste rivier van het land, de Waikato rivier. En deze rivier gaan wij vandaag verkennen. We beginnen bij de Huka Falls. De 100m brede rivier wordt hier door een smalle rotskloof geleid en stort iets verder naar beneden waardoor een maalstroom van draaikolken ontstaat. Of anders gezegd, elke seconde stort meer dan 200.000 (!) liter water 9 meter naar beneden. Het hoeft geen betoog dat dit heel indrukwekkend is!

Door de kracht van het water besloot de overheid verder stroomafwaarts een waterkrachtcentrale te bouwen. En daar zijn de Aratiatia rapids te aanschouwen. Toch tenminste als je er op het juiste moment bent. Het zijn stroomversnellingen die op vaste tijdstippen ontstaan doordat de damsluizen van de centrale worden opengezet. Vanaf de 8ste minuut voordat de sluizen opengaan weerklinkt er om de 2 minuten een sirene als waarschuwingssignaal. Iedereen wordt verwittigd! En van zodra de damsluizen worden geopend stort het water naar beneden, de smalle kloof in. Het schuimende water baant zich een weg verder stroomafwaarts en het is ongelooflijk hoe een rustig kabbelend riviertje zich transformeert in een kolkende watermassa... Na een kwartier gaan de sluizen weer dicht en een 10-tal minuten later is het waterniveau alweer gezakt. Van de woeste wildwaterrivier is niets meer te merken. Zo snel gaat dat!

De waterkrachtcentrale heeft zijn invloed op de activiteit van het geothermisch gebied Craters of the Moon. We wandelen door het park. Het is een korte wandeling. We zien opnieuw kraters, actieve modderpoelen en overal stoom die voortdurend ontsnapt uit de talrijke openingen in de grond. Het is alsof de aarde in brand staat. De natuur met zijn vegetatie, aangepast aan de warme en vochtige omstandigheden, is buitengewoon.

En in een geothermisch gebied zijn warmwaterbronnen nooit ver weg te denken. Onder windstille maar dreigende wolken laten we ons zakken in het hete water van de Otomuheke stroom in het thermale spa-park van Taupo. Het warme water mengt zich iets verderop met het koude water van de Waikato rivier. Een heerlijk gevoel geeft dit! Aan de ene kant van je benen is het ijskoud en de andere kant voelt heerlijk warm aan. Super! Je zou er uren in kunnen baden, hoewel het met momenten toch wel erg warm is. Het is er heerlijk relaxen. Rondom rond prachtnatuur en heerlijk warm stromend water, zo zou ik wel elke avond mijn bad willen nemen!

Het is niet gemakkelijk om onze kinderen - met blos op de wangen - uit het warme water te krijgen, maar we moeten verder. Er is nog een bezoek aan de Pak'n Save gepland en we hebben nog een rit van een uur voor de boeg. We trekken naar Tungira dat de uitvalsbasis vormt voor onze grote wandeling. Ondertussen checkt Kristoffel nog eens de Tongariro meteo. Het ziet er echt niet goed uit. Voor morgen worden de shuttlebussen - die de wandelaars op het einde van de wandeling oppikken en terug naar het startpunt brengen - één voor één geannuleerd. En vrijdag ziet het er niet veel beter uit. Maar we blijven hopen!

Geschreven door Thuis.in.de.wereld