Cambodja staat synoniem voor Angkor Wat! Deze indrukwekkende tempel is de nationale trots en ook hét symbool van het land. Toch is de Angkor Wat slechts één van de tientallen tempels in het Angkor gebied, dat zo een 400 km2 (!) groot is. We zullen er 2 dagen voor uittrekken om met de tuk tuk de grote en kleine tempelruïnes te bezoeken. We vrezen dat het anders een overkill zal worden voor onze jongens, en ook voor ons!

We starten onze dag met de Angkor Wat, de grootste, meest bekende en belangrijkste tempel van het complex! Maar onze timing blijkt wel heel slecht gekozen te zijn... Hoewel we op tijd vertrokken zijn, hebben we nutteloze tijd verloren bij het aankopen van onze toegangsticketten. Naïef als we waren dachten we dat we dat ter plaatse konden regelen en dat de wachtrijen niet zo lang zouden zijn. Maar als je weet dat Angkor elk jaar meer dan 3.5 miljoen toeristen trekt, dan hadden we - inderdaad - beter kunnen/moeten weten! Dus tegen de tijd dat we bij de tempel aankomen, zitten we midden in rush hour! De honderden bussen en evenveel tuk tuks doen ons al vermoeden dat het druk zou worden. Maar laten we zeggen dat 'druk' een understatement is, het is gewoon een overrompeling!

Angkor Wat is inderdaad een wereldwonder en is indrukwekkend, maar we hebben - door al dat volk - niet kunnen genieten van de schoonheid die de tempel ons te bieden heeft. Het is aan mij voorbijgegaan. Ik heb er geen herinneringen aan, behalve dat het ontzettend warm is en dat je al schuifelend vooruit komt. Er is geen tijd om te genieten van al dat moois, overal staan er mensen je te verdringen. We bedenken dat we 20 jaar te laat zijn gekomen om de ongereptheid van dit wonder te kunnen bewonderen! Vanop het uitzichtspunt van de Phnom Bakheng kunnen we Angkor Wat toch eventjes in al zijn schoonheid bewonderen...

Gelukkig bezoeken we nog heel wat andere tempels die zeker niet moeten onderdoen voor Angkor Wat! Het is een opluchting te merken dat deze niet zo overspoeld worden door toeristen. Het is er nog steeds druk, maar je hebt ademruimte. Je kan ze op je eigen tempo bezoeken, en af en toe heb je zelfs een moment voor jezelf. Ook de jongens kunnen al eens verstoppertje spelen zonder dat we bang moeten zijn hen tussen al dat volk te verliezen! Pas bij het bezichtigen van de andere tempels komt het besef dat heel wat toeristen enkel en alleen de Angkor Wat aandoen. De vele groepen (Aziatische) toeristen voorafgegaan door gids met vlaggetjes zie je niet meer bij de andere tempels.

We hebben mooie dingen gezien! Angkor Thom is als het ware een soort stad binnen het Angkor gebied zelf. Je rijdt de oude stad binnen door een een indrukwekkende poort en na een paar kilometers kom je de fantastische tempel Bayon tegen. De 54 torens die elk 4 gezichten tellen geven je het gevoel te verdwalen in de tempel. Elk gezicht is het waard om vastgelegd te worden op foto, ze stralen iets heel mystieks uit. Onze jongens hebben meer interesse in de aap die ze iets verderop ontdekken en zijn gefascineerd hoe deze een appel eet! Naast de Bayon ligt de Baphuon. De restauratie van deze tempel heeft 50 jaar geduurd en zijn steile trappen zouden een mooi uitzicht geven. Inderdaad, zouden, want het beklimmen van de trappen is niet toegelaten voor kinderen jonger dan 12 jaar. De ontgoocheling was groot, zeker bij de jongens voor wie klimmen en klauteren een favoriete bezigheid is. Gelukkig zijn er op het olifanten terras voldoende grote en diepe gangen waarin ze zich kunnen uitleven!

Een andere tempel die heel wat indruk heeft nagelaten is de Ta Prohm tempel. En dit vooral omdat de jungle hem nog in zijn greep heeft. Je ziet immense wortels de muren van de tempel omarmen. De bomen groeien langs, over en dwars door de tempel heen, wat de tempel uniek maakt en een parel is om te bezoeken!

De Angkor site is groot, we zouden er nog uren en dagen in kunnen ronddwalen. Maar op een bepaald moment is het genoeg geweest. De warmte maakt ons moe en onze jongens geven aan dat ze genoeg stenen hebben gezien. We overtuigen hen om nog een laatste tempel te doen. Tot hun groot jolijt is het de allerkleinste, en met zijn bakstenen ook de minst indrukwekkende tempel die we zullen zien. Ze zetten het op een spurt naar de tuk tuk. Het zwembad lonkt!

Op onze laatste dag in Siem Reap weten we onze jongens te overtuigen om de volgende ochtend - alvorens we verder reizen naar Battambang - in alle vroegte nog eens naar Angkor Wat te gaan. Ze pruttelen tegen maar vinden het uiteindelijk wel ok. Toch tot we ze de volgende ochtend om 5h45 wekken. Het heeft even geduurd voor ze bij hun positieven waren, maar het is de moeite meer dan waard geweest. Om 6h30 staan we te genieten van wat Angkor Wat ons te bieden heeft, én deze keer zonder de massa toeristen die hier met bussen worden gedropt. Hoewel we niet speciaal voor de zonsopgang komen, hebben we het geluk gehad de zon als een vuurrode bol te zien verschijnen naast de torens van de Angkor Wat tempel!

We zijn niet alleen. Er zijn toeristen, en in verhouding meer Westerlingen dan Aziaten. Het heeft het gevoel dat wij - Westerlingen - toch een andere manier van reizen hebben. Wij willen genieten van alle schoonheid en er de tijd voor nemen. Het is meer dan het gewoon afvinken van onze 'must see' lijst. De hordes Aziatische toeristen blijven gelukkig achterwege, die beginnen pas toe te stromen als wij tevreden terugkeren. Angkor Wat is inderdaad mooi en speciaal. Wat een grootsheid van een tempel!

Geschreven door Thuis.in.de.wereld