Op onze eerste dag in Turinga staan we op en gaan we slapen met regen. Het is de eerste dag sinds ons vertrek uit België dat we niets kunnen doen omwille van het weer. We maken er dan maar een rustdag van, en dit tot grote vreugde van onze jongens! We slapen uit - of althans dat was de idee - , steken het haardvuur aan en ontbijten zoals op een luie zondag. De afwas wordt in de vaatwasser gedeponeerd - ja het is hier echte luxe! - en de schoolboeken worden zonder morren bovengehaald. We hebben nog wat schoolwerk in te halen...

Het blijft regenen buiten, maar de jongens amuseren zich hier binnen in onze luxueuse barn. Het ene moment verschuilen ze zich op de slaapkamers waar ze toneeltje spelen. Af en toe zien we ze eens verschijnen voor een koekje en komt er een tablet-moment aan. Het andere moment is Joppe druk bezig met het schrijven van zijn reisverslag, terwijl de 2 anderen hun notities bijwerken of een grafiek maken over het aantal bierdopjes dat we tijdens de reis hebben verzameld. Wannes is een hele poos zoet met het schoonschrobben van een golfballetje dat hij gisteren aan de Aratiatia rapids heeft gevonden. De schelpen, die we hebben meegenomen vanop Elliot Bay, worden - eindelijk - ook gewassen. Ik werk onze blog bij en Kristoffel leest verder over wat de streek ons hier te bieden heeft.

Tussen de regenbuien door nemen we onze kwakende zeekiwi om toch maar eens buiten te komen. Onze eerste stopplaats is het toeristisch I-site centrum. We hebben er ons al min of meer bij neergelegd dat de Tongariro Alpine Crossing niet meer voor deze vakantie zal zijn. Maar we willen toch nog even dubbelchecken of de weersvoorspellingen er echt niet beter zullen uitzien morgen. Niet dus, we worden aangewezen op plan-B.

Na een kijkbezoekje aan de klimmuur - die niet hoog genoeg is voor de jongens - belanden we uiteindelijk in het plaatselijk zwembad. Het heeft meer weg van een gesloten hangar met 1 groot en een paar kleinere zwembaden waar iedereen gewoon binnen en buiten kan lopen. Met schoenen of zonder schoenen, het steekt zo nauw niet. De zwemzakken leggen we gewoon aan de kant van het zwembad. Een beetje anders dan bij ons dus. Maar de kinderen vinden het geweldig, vooral het relatief warme 1.80 meter diepe bad valt in de smaak. Ze kunnen er naar hartelust bommetje doen!

Als we vertrekken regent het opnieuw. We gaan terug naar ons comfortabel huisje, steken het uitgedoofde haardvuur weer aan en we maken het gezellig. We eten gebakken patatjes en sluiten de dag af met een spelletje Rummikub. Een echt gezellige luie dag!

Vandaag zouden we normaal de Tongariro Alpine Crossing wandelen. Het is jammer, maar de weersomstandigheden - verwachte gevoelstemperatuur -3°C en sterke winden op 1800 m hoogte - hebben er anders over beslist. We laten het niet aan ons hart komen. En we zijn al blij dat we tussen de grijze wolken een streepje blauwe lucht te zien krijgen als we 's ochtends de gordijnen opentrekken. Het regent nog, maar de meteo zegt ons dat dit weldra verleden tijd zal zijn.

We nemen de tijd om nog wat schoolwerk te maken en dan worden ongeduldig de mutsen en nieuwe truien bovengehaald door de kinderen. Ze staan te popelen om die aan te trekken. Och waarom ook niet! We trekken naar het Rotopounamu meer dat we in 2 uur tijd rondwandelen. Het is een prachtige boswandeling waar we voortdurend getrakteerd worden op vogelengezang. En ook zien we enkele vogels van wel heel dichtbij. Doordat ze weinig natuurlijke vijanden hebben, zijn ze heel tam en nieuwsgierig. Op nog geen 20 cm afstand blijven ze ons ongegeneerd aanstaren. Ze schrikken zelfs niet van Joppe als die weer eens enthousiast komt aanstormen! Mooi!

Ergens blijft het toch wel een beetje knagen dat we de crossing hebben moeten laten vallen. Na onze ochtendwandeling nemen we de auto en rijden we verder richting Tongariro National Park, in de hoop de majestueuze vulkanen te kunnen zien. En ja hoor, wat een pracht: de Tongariro (1967m) staat aan de zijde van de Ngauruhoe (2291m) die sneeuw heeft op de toppen. En daarnaast zien we de Ruahepu (2797m) opduiken met zijn besneeuwde toppen nog in de wolken. We stoppen nog even langs de weg om die schoonheid te aanschouwen en rijden dan verder door naar het bezoekerscentrum van het gehuchtje Whakapapa.

Een pracht van een bezoekerscentrum is het met heel wat interessante informatie over vulkanen en mogelijke wandelingen die kunnen gemaakt worden in het nationale park. We kiezen er eentje uit, een wandeling van 2 uur naar de Taranaki watervallen. We zitten al op een zekere hoogte en het kan er met momenten koud zijn. De mutsen komen hier goed van pas! Met zicht op de vulkanen wandelen we naar de waterval, genieten we van het neerstortende water en zetten we onze weg verder terug naar ons startpunt. De tocht loopt deels doorheen het bos, maar algauw bevinden we ons op een hoogvlakte met fenomenale vergezichten. Water kabbelt in smalle beekjes, we kruisen lavarotsen, de zon verwarmt ons en de vegetatie is in volle herfstmodus. Ik zou wel kunnen blijven wandelen!

We hebben er goed aan gedaan om tot hier te rijden. Wie had gedacht dat we na de laaghangende wolken en het slechte weer van gisteren deze pracht nog zouden te zien krijgen!

Voor een - waarschijnlijk - laatste keer deze vakantie sluiten we onze dag af met een thermaal bad. Daarvoor rijden we terug richting Turinga en stoppen we in Tokaanu. Deze keer baden we niet in de natuur, maar begeven we ons naar een soort Spa. Eerst verwarmen we ons met zijn vijven in een ongezellig en afgesloten privé-bad met een watertemperatuur van 40°C. We mogen er 20 minuten verblijven. En geloof me vrij, dat is lang genoeg. Ik voel me net nog geen gekookte kreeft. Onze kinderen staan na 10 minuten al te popelen om te vertrekken naar het openbaar zwembad met een ideale temperatuur van 38°C waar we kunnen afkoelen. Daar is het wel heerlijk weken!

De magen knorren - vooral de mijne dan - en we vertrekken richting onze barn. Een laatste keer slapen en dan gaan we nog zuidelijker. Het meest zuidelijke puntje van het Noordeiland verwacht ons!

Geschreven door Thuis.in.de.wereld