Ik ben blij dat ons verblijf in de Cameron Highlands erop zit en we 's morgens vroeg de bus nemen verder naar het noorden. Het reizen is hier een stuk comfortabeler dan in Laos en Cambodja, het is net alsof we Europa doorkruisen. De bus voert ons opnieuw doorheen het groene Maleisië en zet ons 4 uur later - het is klokslag 12 uur - af in Butterworth. We stappen het busstation uit en gaan op zoek naar de ferry die ons zal overzetten naar het eiland Penang, waar Georgetown onze thuis zal zijn voor de komende 3 dagen.

Georgetown is in 2008 samen met Melaka uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed. In 2000 werd de stad nog gemeden en trokken alle inwoners weg uit het centrum. Vandaag de dag is Georgetown uitgegeroeid tot een aangename en bruisende stad met oude koloniale gebouwen, brede straten en smalle steegjes. Naast Chinezen, die meer dan 60% van de bevolking vertegenwoordigen, heb je hier opnieuw heel wat Indiërs. Meer dan in Kuala Lumpur geeft Little India je hier het gevoel om in het echte Indië rond te dwalen. Het is er kleurrijk, de geuren komen je tegemoet, de winkeltjes zijn uitnodigend en de mensen vriendelijk. Georgetown heeft ons in zijn greep.

Verspreid over de stad vind je schitterende muurschilderingen en metalen cartoons die op humoristische wijze iets vertellen over de geschiedenis van de stad. De mooiste en bekendste kunstwerken zijn van de Litouwse artiest Zacharevic, die in 2012 de opdracht kreeg om in de historische binnenstad muurschilderingen aan te brengen. Nog steeds worden - door andere artiesten - nieuwe kunstwerken toegevoegd waardoor een mengeling van stijlen is ontstaan. Maar ook zie je dat de tijd heel wat tekeningen doet vervagen... Weldra kunnen ze starten met renovaties willen ze deze mooie parels behouden.

Naast de streetart heeft de stad nog veel meer te bieden. Je vindt er het fort Cornwallis, gebouwd in 1786 door de Brit Francis Light toen deze de stad overwon op de Sultan. In de Pitt - of Harmony - street staan een Protestante kerk, Islamitische moskee, Hindoeïstische en Chinese tempel harmonieus naast elkaar. Ze zijn uitnodigend en laten je elk in hun geloof binnenkijken. Het Green Mansion is indrukwekkend - vooral overweldigend door de rijkdom die het uitstraalt - en toont je een glimp van het leven en wonen van een welstellende Chinese familie. Een bezoekje naar de clan jetties is ook wel leuk. Het zijn kleine visserdorpjes aan het water en op palen gebouwd. Via een houten steiger heb je een mooi zicht op het vasteland. Met hun winkeltjes hebben ze nu ook de weg naar de toeristen gevonden - en wij hebben er het spelletje UNO op de kop getikt. Kapsalons worden uitgetest, de shopping malls afgestruind op zoek naar wandelschoenen - met veel verbazende gezichten van de winkeluitbaters, maar zonder geluk weliswaar - en ook hebben we ons nog eens laten verwennen in één van de vele massagesalons die Georgetown rijk is. De voet- en gezichtsmassages zijn aan te raden, de nek en schouders konden minder tegen de harde handen.

De heuvels midden op het eiland, op nog geen 6 km van Georgetown, zorgen voor de nodige verfrissing en afkoeling. Op een klein half uurtje wandelen hiervandaan ligt Kek Lok Si, de grootste Boeddhistische tempel van ZO-Azië. Een prachtig tempelcomplex waaraan nog steeds verder gebouwd wordt. Impressionant zijn de verschillende tempels, de pagoda en het grote beeld van de Godin van de Vergeving die boven alles uitsteekt. Kaarsjes branden doen we hier niet, wel hangen we onze wenslintjes op. Onze jongens gaan voor wereldvrede en goede punten op school. Bij ons staan gezin en familie op de eerste plaats.

De warmte begint te wegen en na een snelle lunch - ja, rijst met kip - besluiten we de heuvel op te gaan. De funiculair overbrugt in een sneltempo een afstand van iets minder dan 1000 meter. En nog geen 5 minuten later staan we op de top van de 833 meter hoge Penang Hill. We genieten van een adembenemend uitzicht over het eiland en Georgetown. De heuvel is toeristisch uitgebaat en heeft een zeker pretparkgehalte. Je kan er een foto laten nemen van jezelf met een slang of papegaai, je kan er een tyfoon meemaken of - als je een romantische ziel bent - kan je je liefde laten vastleggen op foto onder een hartvormige boog versierd met rode plastieken bloemen. We laten dit allemaal links liggen en besluiten een korte wandeling te maken in de bossen. Deze korte wandeling eindigt uiteindelijk in een 3 uur durende steile en pittige afdaling. Het foldertje met uitleg over de Penang Hill liet ons ook weten dat we - als we een lucky day hadden - wel wat wildlife - met name dusky leaf monkeys en black giant squirrels - konden spotten. Onze kinderen hadden een off-day vandaag. Het wandelen ging hen niet af. Van een echte lucky day konden we dus niet echt spreken, totdat een grote eekhoorn in zijn val bijna op Joppe was terechtgekomen. Gelukkig was er nog een palmblad waaraan hij zich snel kon vastgrijpen. En wat later stonden we oog in oog met een familie zwarte apen die in de bomen zaten te luieren. De pijnlijke voeten zijn eventjes vergeten, maar de wandeling blijft zwaar tot op het allerlaatste moment. Na 3 uur ofwel 5 km spoelen we aan de voet van de heuvel de zware inspanning weg met een welverdiende frisse smoothie.

De kinderen blijven maar gefascineed door de metalen constructies en schilderijen op de stadsmuren. Ze gaan er prat op om ze allemaal te zien - 52 cartoons en 10-tallen muurtekeningen in totaal. Lukas stippelt op onze laatste dag in Georgetown de wandeling uit en gewapend met kaart en stylo gaan we op zoek naar de meesterlijke kunstwerken. Het wordt een wandeling om U tegen te zeggen. Onvermoeibaar trekken we van het ene naar het andere punt. We komen op plaatsen waar je anders nooit zou komen. En telkens wanneer we een tekening of metalen cartoon tegenkomen, duiden onze jongens dit met veel ijver aan op hun kaart.

Het is een fijne driedaagse geweest in Georgetown. Deze authentieke stad heeft veel te bieden en wat een prachtige koloniale huizen! De restauraties zijn volop bezig. Benieuwd hoe de stad er over 10 jaar zal uitzien! Volgens Wannes moeten we zolang niet wachten. Hij stelt voor om hier een groot feest te geven voor ons 10-jarige huwelijkserverjaardag. Snel uitgerekend is dat dan in 2021. Waar wachten we op?

Geschreven door Thuis.in.de.wereld