We maken ons klaar voor een nieuwe werkweek. Kristoffel zet de vuilbakken buiten, de kinderen hebben hun kamer opgeruimd en zitten nu naar het nieuws te kijken. De vaatwas draait en de strijk is ook gedaan. De avond valt langzaam.

Het is een fijn weekend geweest, met de zon als metgezel. En toch voelde het wat onwennig aan. In tegenstelling tot anders kwam er dit weekend geen planning aan te pas: er zijn geen voetbalwedstrijden waarbij we ons in drieën moeten delen, er zijn geen winkels open om de beloofde sportschoenen voor Wannes te kopen, er is geen scouts en er is geen haast, want we kunnen toch nergens naartoe. Maar 's avonds liggen we toch uitgeput in onze zetel om pas tegen 22h de televisie aan te zetten.

Dit weekend was voor mij een combinatie van huishoudelijke klusjes en ontspanning. Gezien onze poetsvrouw de komende weken niet meer zal komen, is het aan ons om ons huis leefbaar te houden: de stofzuiger werd bovengehaald, het stof afgenomen, en de badkamer en toilet kregen hun nodige onderhoudsbeurt. Chapeau voor mijn poetsvrouw die elke week gezwind ons huis terug op orde brengt, ik weet niet of ik datzelfde niveau zal kunnen aanhouden. De intentie is er alvast.

Daarnaast was er nog heel wat tijd voor leuke ontspanningsmomenten. Eén daarvan was gaan winkelen in de supermarkt. Het was zaaaalig winkelen: nagenoeg geen volk - gezien we maar met mondjesmaat werden toegelaten en er gelukkig geen lange rij wachtenden voor mij stond - én - heel belangrijk - er moest niet gewacht worden aan de kassa. Ging het altijd maar zo vlot! Toestanden waarbij mensen slaags raken of vechten voor WC papier (?!) ben ik hier niet tegengekomen, vrijwel iedereen was heel gedisciplineerd en afstand was er genoeg. De winkelkarren werden ontsmet, net als de bancontact toestellen en alle medewerkers hadden mondmaskers op. Maar je zag wel dat er gehamsterd wordt: melk, bloem en pasta zijn niet te vinden. En de diepvriezers zijn net nog niet volledig leeggeplunderd. Ik heb dan maar een doos ijs meegebracht, tot groot jolijt van de jongens!

De tijd - die ik hopelijk meer zal hebben door het wegvallen van de activiteiten van de kinderen - wil ik de komende weken gebruiken om wat meer te sporten. Maar ik heb al gemerkt dat ik er gewoon ook tijd voor zal moeten maken. Andere zaken nemen de vrijgekomen tijd geruisloos in: naast het werken, zijn er de huishoudelijke taken die voorheen werden uitbesteed. Koken deden we niet in de week: zowel Kristoffel als ik aten op ons werk en de kinderen op school. En ook de kinderen vragen in deze tijden toch wel wat meer aandacht. Het is dus opnieuw een zoeken naar dat fragiele evenwicht. Maar de voornemens zijn er, en tot nog toe lukt het. Mijn loopschoenen heb ik toch al een paar keer kunnen aantrekken en een corona-wandel-buddy heb ik ook gevonden.

Dit weekend is het onkruid-in-gras gedeelte van onze tuin langzaamaan omgetoverd tot een zand (lees: aarde) bak. Een paar weken geleden is Kristoffel gestart met het uitgraven van de moestuin. Op de plaats waar onze moestuin komt heeft in het verleden een steenkooloven gestaan, dit voor de verwarming van de serres die vroeger op ons perceel stonden. Hoewel de ene instantie beweert dat de aanwezige verontreinigen geen kwaad kunnen voor het kweken van groenten en de andere het tegenovergestelde zegt, willen we het zekere voor het onzekere nemen. Kristoffel heeft de moestuin tot 80 cm afgegraven - nog iets dieper en we hadden een schone zwemvijver - , de slechte aarde is afgevoerd en nu wordt de put gevuld met graszoden van onze tuin en extra aangevuld met moestuin-aarde. De ontstane aarde/zandbank zal binnen een paar weken - hopelijk - een mooi gazon worden! En tegen de zomer kunnen we genieten van eigen gekweekte groenten, heerlijk.

En de kinderen hadden weer de tijd van hun leven - althans dat denken wij toch! Lukas wisselde het lostrekken van de graszoden met skeeleren, lezen, tablet kijken en een paar verveelmomenten. Het toppunt van zijn weekend was de virtuele hangout met zijn voetbalvrienden! Wannes had de blauwe tractor opnieuw gevonden en had doorheen de aarde zijn parcours gemaakt. Zijn toppunt was het afrijden van de berg met zijn benen in de lucht! En Joppe deed aan solo-skeelerwedstrijden, om ter snelst. Winnen deed hij altijd! Ook voetballen, bloemen plukken en in de bomen klimmen werden gesmaakt door de jongens. Verder hebben we genoten van de zon - maar wat sneed de koude wind - en een koffietje met zelfgemaakte chocomousse van Wannes.

En zo passeerde het eerste asociale weekend ten tijde van Corona. Het brengt één groot voordeel: de komende weken moeten er geen hemden meer gestreken worden!

Geschreven door Thuis.in.de.wereld