De vliegtuigreis is vermoeiend geweest, dus we houden het heel rustig. We doen letterlijk niets, en stappen 's avonds het eerste beste restaurant binnen dat op onze weg ligt. Tot groot plezier van de kinderen, want er staan enkel hamburgers met frietjes op de menu!

Auckland is onze eerste stop in Nieuw-Zeeland. Het is een aangename stad met een losse en gezellige sfeer. We beklimmen de Mount Eden, één van 48 vulkanen waarop en waarrond Auckland is gebouwd en genieten van de prachtige zichten over de stad. We kuieren langs de haven - sinds de jaren 2000 langzaamaan omgebouwd tot een jachthaven - die uitnodigend en aangenaam is om door te wandelen. We geven onze ogen de kost aan grote jachten en immense cruiseschepen, en fantaseren over een bootreis met een zeiljacht. In de winkelstraten gaan we op zoek naar wandelschoenen voor Joppe. Het slenteren is vermoeiend en we rusten uit in het Albertpark. De kinderen ravotten, ze lopen rondjes, doen fitnessoefeningen en klimmen in bomen. Ze hebben duidelijk energie te veel! Onze kaartjes - die we meer dan een week geleden hebben geschreven - gaan ook op de post, wel nadat we de Maleisische postzegels hebben overkleefd met Nieuw-Zeelandse zegels.

De komende 4 weken zal een Mitsubishi Pajero - door onze jongens omgedoopt tot de kwakende zeekiwi (afgekort KZK) - onze trouwe metgezel worden. We halen de auto af bij Hertz, doen onze inkopen en rijden door naar het Auckland museum. Het is een pracht van een museum dat ons veel heeft bijgebracht over de Maori cultuur, de fauna & flora van Nieuw Zeeland, maar ook over vulkanen. Onze jongens zijn onder de indruk, vooral de vulkanen spreken tot de verbeelding. Des te meer omdat we op vulkanologisch actief gebied zitten. Ze blijven maar doorvragen. Ik vraag me soms af of ze geen nachtmerries zullen krijgen over uitbarstende vulkanen... Rondom het museum is een prachtige en uitgestrekte groene vlakte. De kinderen laten zich van de grasheuvels rollen en gieren het uit! We wandelen verder en passeren de grootste houten kerk die ooit in zijn geheel (!) is verhuisd.

Het zijn vermoeiende dagen. De jetlag heeft ons allemaal in zijn greep. We tellen nu 5 uur verschil met Maleisië, 12 uur met België. Wannes en Joppe krijgen 's avonds een tweede energie-opstoot en maken lange avonden. Er wordt gezegd dat je één dag recuperatie nodig hebt per uur jetlag. We hebben dus nog een aantal dagen te gaan...

Geschreven door Thuis.in.de.wereld