Vandaag reizen we van Johannesburg, de provincie Gauteng, naar Hoedspruit, in de provincie Limpopo. Een rit van een kleine 600km. Eenmaal uit het drukke Johannesburg en Pretoria (dat ligt vrijwel vast aan Jozi) was het relaxed doorrijden over de tolweg N1. Via de hoofdstad van Limpopo, Polokwane, bereikten we de Magoebaskloofpas. Deze ligt in het noordelijkste deel van de Drakensbergen en is een van de mooiste bergpassen van Zuid Afrika. Het is daar prachtig groen met op de hogere stukken enorme pijnbomen en lager gelegen uitgestrekte plantages met bananen, mango’s en sinaasappels. Ook op deze weg konden we heerlijk doorrijden, er was nauwelijks verkeer. Tijdens deze rit werden we ons wel weer bewust van cultuurverschillen. Ik noem er enkele: lopen over de autosnelweg, de autosnelweg oversteken als je aan het werk bent in de berm, met 15 mensen in een busje waar normaal maar 6 personen in kunnen, en dan vervolgens midden op een drukke weg stoppen om iemand uit te laten stappen, of met nog meer mensen in de open laadbak van een vrachtwagentje rijden. En dan vergeet ik bijna de maximum snelheid van 120km per uur op een tweebaansweg. Welkom in Afrika! Maar soit, we moeten misschien gewoon even wennen, dus ik zeg er verder niks van 😉.
Op onze laatste kilometers hebben we ook ons eerste wild gespot, een wrattenzwijn moeder met 4 kids, een groepje bavianen die speelden op de doorgaande weg, en een groepje impala’s.
En toen bereikten we de ingang van Bulale, het park waar onze lodge ligt. Dit is een private reserve, met een open verbinding met Kruger. We waren gewaarschuwd voor een onverharde weg van ca 20 km, maar dit is een Afrikáánse onverharde weg.... Nou ja, uiteindelijk waren we na ca 1 uur hobbelen bij de lodge. Ik zweer het; 🤢 ik kom de komende 3 dagen hier NIET van het terrein af. (Al heeft John wel genoten van de rit).
Maar, het is het waard! Wat een fantastische plek. Er zijn 3 rondavels woningen, maar wij zijn nu de enige gasten. Onze woning is gelegen aan de Olifantsrivier. Het terrein is rondom beveiligd met schrikdraad van 9.500 Volt 😳.
We horen de nijlpaarden poedelen, zien aapjes en impala’s en kregen zelfs al bezoek van een grote grijze Ellie-boy. Al 1van de big 5 afgestreept 🐘!
Verrekijker en fototoestel in de aanslag. Dat wordt genieten de komende dagen!

Geschreven door Johnhelmi.op.reis