Vanmorgen zijn we op tijd vertrokken vanuit Portland richting kust. We hebben zo'n 250 mijl voor de wielen vandaag, waarvan maar liefst 160 langs de kust over de befaamde Highway 101.
We zijn natuurlijk benieuwd of al die verhalen over hoe fantastisch het rijden over die "101" wel niet is ook inderdaad wel kloppen? Nou, reken maar van yes...!
Na 90 km in westelijk richting door het binnenland is het dan zover; we rijden de Highway 101 op en zien vrijwel meteen de North Pacific in volle glorie. Inclusief een hele groep zeehonden die zich kostelijk vermaken in de zon overgoten baai. Toch echt wel imposant! 😳
Verder rijdende volgt het ene na het andere uitzicht op die prachtige West kust. Ook volgens de Amerikanen zelf de mooiste van de VS. Woorden kunnen de panorama's niet beschrijven. Foto's schieten ook tekort, maar geven wel een indruk. Zelfs als ze met de iPhone zijn gemaakt...
We stappen diverse keren uit, maar hebben snel in de gaten dat als we bij elk mooi uitzicht willen stoppen,
we vandaag niet meer in ons hotel aan zullen komen. Dat geven we dus maar op.
We passeren grillige rotsachtige kuststroken, maar ook lieflijke baaien met prachtige stranden. Gebieden met uitgebreide naaldbossen, met zeearmen landinwaarts die we dan oversteken en natuurlijk de hoge duinen van Oregon Dunes National Recreation Area.
Uiteindelijk komen we laat in de middag aan in Bandon by the See. Daar hebben we een kamer gereserveerd in het Table Rock Motel aan de Beach Loop Drive. Juist ja; prachtig gelegen direct aan zee! Daar was het ook om te doen. En natuurlijk om de ongelooflijk romantische kamer...!? Hoezo typisch Amerikaans?
Direct na het inchecken zijn we dan ook naar beneden gelopen, het strand op en hebben we genoten van een grandioos zicht op de daar in zee gelegen rotsen, de zgn. Rocks en Coquilles. Zie de foto's.
Rond 19u zijn we van het hotel uit naar het dorp gelopen en hebben we gegeten in de Bandon Fish Market.
Een soort fish and chips (in een simpele kartonnen doos), maar dan wel met dagverse North Pacific "true" Codfish, fijne droge gepaneerde frietjes en verse coalslaw. Heerlijk!
Op de terugweg was de rode gloed van de ondergaande zon nog net te zien boven de zeespiegel.
Met dat beeld nog in het hoofd en met het geluid van de golvende zee in de oren, moeten we toch wel goed slapen komende nacht...!?

Geschreven door Johnhelmi.op.reis