Busan

Onze eerste aanraking met Zuid-Korea was de gigantische stad Busan. Nicky heeft eerder al geschreven dat het BIFF (Busan International Film Festival) in volle gang was toen wij aankwamen vanuit Japan. Deze kans hebben we aangegrepen om naar de bioscoop te gaan. In vogelvlucht werden wij meegenomen aan de hand van 5 korte films over het leven in verschillende Aziatische landen. Tussen de films door werden de regisseurs geïnterviewd in het Koreaans. De films waren gelukkig wel Engels ondertiteld.
In Busan ontdekten we een kroeg genaamd Thursday Party. Anders dan de naam doet vermoeden is het daar elke dag feest. De kroeg is aangekleed met spellen als tafelvoetbal, darts en beerpong. Erg gezellig dus! In die kroeg leerden we het stelletje Joe (Engelsman) en Yooni (Koreaanse) kennen, aan wie we vertelden dat we voor de volgende dag nog geen verblijfplaats hadden. Ze nodigden ons daarop gelijk uit om in hun woonkamer te overnachten. Gratis en voor niets. Je maakt snel vrienden op zo'n reis.
Dan over de Koreaanse oorlog. Na de tweede wereldoorlog, waarin Japan Korea bezette, werd Korea in twee delen opgesplitst. Zoals ook bij de stad Berlijn gebeurde, kreeg de Sovjet-Unie de leiding over Noord-Korea en Amerika de leiding over Zuid-Korea. In 1950 besloot het noorden, gesteund door China, het zuiden te veroveren. Hierdoor begon een oorlog die zou duren tot 1953, totdat de Verenigde Naties zich ermee bemoeiden en de twee Korea's wederom gescheiden werden. Het resultaat van de oorlog is de DMZ (gedemilitariseerde zone) tussen de landen. Een ander resultaat is de enige VN-begraafplaats (UNMCK) ter wereld, waar soldaten uit veel verschillende landen begraven liggen. Op de begraafplaats liggen ook ongeveer 150 Nederlandse soldaten. Al met al een indrukwekkende plaats.
Om even de hoofden leeg te maken en de magen te vullen, gingen we naar de vismarkt. Hier bleek toevallig een soort festival aan de gang te zijn, met veel openlucht restaurants en spelletjes voor de locals. Het grappigste was een groot zwembad met vis erin. Één van de bezoekers van het festival was in lieslaarsen gehesen en in het zwembad gezet, waarin hij met zijn blote handen vis moest vangen. Aangezien de man zichtbaar onder invloed van alcohol was, was dit een hilarisch schouwspel. Het is hem tijdens de 25 minuten dat wij hebben staan kijken dan ook niet gelukt iets te vangen.
Na nog twee dagen Busan (en een hike naar een tempel/bergtop, een paar Koreaanse spelletjes op het strand en wat Soju) besloten we dat het tijd werd om de bus te nemen.
 

Suncheon

Die bus bracht ons naar Suncheon. Een klein plaatsje zo'n 140 kilometer ten westen van Busan. Na aankomst moesten we eerst een hostel zoeken, omdat we vooraf niets geboekt hadden. Deze bleken meer in de buurt van het treinstation dan de busterminal te liggen. We moesten daarom eerst ongeveer 5 kilometer lopen met alle bepakking op de rug. Tussendoor even eten dus. Restaurant gevonden, geen Engelstalige menukaart. Nicky bestelde op de gok iets waar ik heel erg misselijk van werd, dus we besloten na een korte maaltijd snel weer door te gaan.
Door mijn misselijkheid kon ik niet echt behulpzaam zijn bij de zoektocht naar een hostel. Eenmaal op het treinstation aangekomen is Nicky bij de gebrekkig Engels sprekende toeristeninformatie gaan informeren en werden we naar het Railro guesthouse verwezen. Dat guesthouse bleek op een schoonmaakster na geheel leeg te zijn. De schoonmaakster wees ons naar twee aparte kamers (mannen en vrouwen apart), die er niet al te goed uitzagen. Daarna gingen we op ontdekking om te zien of er nog andere reizigers waren. Na een snelle inspectie van de slaapzalen (6 stuks per verdieping met 10 bedden per stuk) bleken we alleen te zijn. Zelfs de schoonmaakster had inmiddels haar hielen gelicht, zonder ons om een naam of zelfs geld te vragen. We hebben de spullen even achtergelaten en zijn een rondje gaan lopen. Na 5 minuten vonden we een veel beter hostel, waar we meteen een kamer hebben genomen. Snel de spullen opgehaald en we waren gesetteld.

Wat vooral opvalt aan Suncheon is de complete afwezigheid van niet-Koreanen. De mensen zijn totaal niet ingesteld of voorbereid op de komst van toeristen. Af en toe komen er zelfs mensen midden op straat aan ons vragen waar we vandaan komen. Het grootste nadeel is dat er dus ook geen andere reizigers zijn. We kunnen dus niet echt makkelijk aan informatie over activiteiten of andere bestemmingen komen.
 

Suncheon bay gardens

Suncheon kent wel één heuze toeristische trekpleister, de Bay Gardens. In dit soort van Floriade-achtige park zijn tuinen van over de hele wereld te bewonderen. Zo is er een Japanse tuin, een Amerikaanse tuin, een Italiaanse tuin, een Spaanse tuin, maar ook een Nederlandse tuin! Compleet aangekleed met een tulpenveld is het pronkstuk van het park: een Nederlandse molen! Geen echte natuurlijk, van binnen is het een staalconstructie met een grote motor die de wieken laat draaien, maar van buiten lijkt het net echt. Grappig dus, om zo'n stukje Nederlandse cultuur in Zuid-Korea te zien.
 

Boseong (en mogelijk Mokpo)

Twee dagen Suncheon was meer dan genoeg, omdat er eigenlijk niet veel te beleven is. Ik schrijf dit stukje dus vanuit de trein (twee kaartjes voor een uur reizen à 7,50 euro totaal), op weg naar Boseong. We zijn om 5.55 uur 's ochtends lokale tijd vertrokken en gaan eerst proberen in Boseong iets te doen, om daarna mogelijk door te reizen naar Mokpo, een havenstad.


Binnenkort volgt weer meer. Tot snel,
Casper (en Nicky die weer foto's maakt vanuit de trein)

Geschreven door NICAopvakantie.reisblog