We hebben de hele nacht heen en weer gewiebeld in onze camper. Ferm windje, maar ook een ferm zonnetje. Blauwe lucht bij het ontwaken: jep, we good! Gezien we vandaag met ons hele hebben en houden de Ferry op gaan, is het een opluchting. We hebben tactisch op 5 minuutjes rijden van het vertrekpunt gelogeerd, dus we zijn er direct. Voor deze ene uitzonderlijke keer, zijn we op tijd. Ok, we zijn dan wel de laatste om uit de auto te stappen om te voet aan boord te gaan, maar ik heb een excuus. Elke mama kent het: haartjes kammen, truitje aan, schoentjes aan, teruggaan voor een pipistop, een plotse aanval van honger en/of dorst... En dan zijn er nog de kinderen. En de ticketjes, die waren we ook even vergeten dus de prins komt ons even tegemoet gelopen. We gaan vlotjes aan boord en zoeken ons een goed plekje uit. Na een uurtje varen over de woelige zee, bereiken we Kangaroo Island. We gaan als laatste van boord - geen gedrum voor ons - en starten met een bezoekje aan de lighthouse. Maar niet voor dat we 15km over een unpaved road gereden hebben. De vuurtoren is mooi om zien, maar niet zo spectaculair. Ook het minimuseum stelt niet zo veel voor. Voor de wandeling van 2 km bedanken we. Veel te veel wind. Koud is het niet, maar onze kleren flapperen rond ons lijf. We rijden terug over de wiebelweg en stoppen aan een stukje strand. Daar eten we een broodje met zicht op zee. Beter dan dit wordt een lunch niet (al evenaart een funky collega en chocoladetaart bijna). Daarna rijden we verder naar Seal bay. Er is enerzijds een lookout en boardwalk en een betalende andere boardwalk anderzijds. We gaan voor de andere omdat we dan ook op het strand kunnen, bij de zeeleeuwen zelf. We hadden ze eerder al gezien van op de boardwalk, maar krijgen er nu ook een woordje uitleg bij. De beestjes hebben een hele lange weg afgelegd gedurende 3 dagen. 3 dagen van geen slaap en gigantisch veel eten. Gentse feesten voor de ene, carnaval voor de andere. Of kerstavond + kerstdag + oudejaarsavond + nieuwjaarsdag + Halloween + uitgebreid verjaardagsfeestje. Of 1/3de van je lichaamsgewicht. Dan zou ik ook languit in het zand ploffen voor een dutje. Al zal dat in de periode van Kerst en Nieuw toch niet aan onze Noordzee zijn. Maar als ik bijhorende flippers krijg, zwem ik wel naar een exotisch eiland. De Waddeneilanden ofzo...
We zien veel zeeleeuwen in alle formaten. Kleine, grote, gigantische, overdrevengrotegigantische, deeskuntgenietmenengigantische,... Bij momenten geloven we onze ogen niet. Maar het is wel fijn om op een paar meter van ze af te staan. Een paar exemplaren stelen de show terwijl ze in de zee zwemmen en weer het strand op waggelen. De uit de kluiten gewassen versie van de dwergpinguins van eerder. Eentje komt elegant de zee uit gewandeld, blijft enkele minuutjes zon opsnuiven en laat zich 5 stappen verder plomp neervallen. Gelijk heeft hij.
Ik wil alleszins niet als zeeleeuw terugkomen in een volgend leven. Moeder de zeeleeuw blijft achter met babyzeeleeuw en zwanger van een one night stand, terwijl de mannetjes weer een nieuw wijfje zoeken. Mij niet gezien! Als mannetje valt het te overwegen.
We genieten erna nog van het uitzicht. Het is er echt leuk. Als we alles gezien hebben, rijden we naar onze camping. Een stop bij het visitorcenter is verplicht om de betaling van camping en parkfee te regelen. Net voor we binnen gaan, zien we een kleine wallaby. We lopen nog even rond in het center. Ineens horen we diva 1 huilen. Ze is niet gevallen. Ze dacht dat we zonder haar vertrokken waren. Mijn hart breekt al bij het idee alleen. Mijn kleine meid.
We logeren vannacht in het Flinders NP. Terwijl we het park in rijden, zien we alle sites leeg staan. We logeren als enige in het park. Ver van de bewoonde wereld. We willen graag de zon zien onder gaan, maar daarvoor zitten we iets te diep tussen de bomen. Op onze zoektocht naar de zonsondergang zien we nog 2 wallaby's hoppen en een combinatie van een egel en vogelbekdier. Zalig!
Terug in de camper maken we lookbroodjes en eten we de restjes op van de vorige dagen. We stomen onszelf warm met de oven en het gasvuur, dus zwieren we de deur open. Terwijl ik aan het schrijven ben, zie ik ineens een snuitje aan ons vliegenraam. Een possom. Met zijn scherpe nageltjes probeert hij binnen te geraken om eten te scoren. En hij doet ook nog een tweede poging. Hoe cool is dit!?
We maken nog een familieuitje naar de wc's om onze lookbekjes te poetsen en een pipistop alvorens we de nacht in gaan. Op onze weg ernaartoe doen we allemaal een beetje in onze broek. Het is pikkedonker en rond ons horen we geritsel en gekraak. Duidelijk dinerende beestjes. We zien nog een possom in de bomen hangen en eten en een wallaby die rustig eten zoekt. Het kan blijkbaar dus nog beter. Want op de weg terug naar de camper ontdekken we ook nog een hele mooie sterrenhemel. Thx karma.

Geschreven door Fairytales