Weinig dingen lukken nog met indigestie. Schrijven gelukkig nog wel! Gisteren waren we pas om 10u weer thuis, te laat en te weinig inspiratie zorgden voor een lege blog. Ook al zaten we in Melbourne! De op één na leukste Australische stad. Misschien toch geen kalverliefde voor Brisbane. De vonkjes zijn er nog steeds.
Maar Melbourne kan wel tellen als next best thing. Wat opzoekwerk leerde ons al dat we hier geen eyecatchers moeten verwachten à la Operahouse. Maar het is wel een leuke stad. We logeren iets buiten het centrum in Coburg. Ongeveer 40 minuutjes met de tram. We rijden door Brunswick naar het centrum. En Brunswick is helemaal mijn ding! Alternatief in combinatie met hip (niet dat ik dat zelf ben. Tenzij een slechte coupe en geen gevoel voor mode hip is, want dan ben ik dé hipster aller tijden.) leuke kleine winkeltjes, restaurantjes, bars en een geroezemoes in de straten. Af en toe wat Victoriaanse gebouwen ertussen met een palmboom ervoor. Zelfs het Scandinavisch design is al tot hier geraakt: love love love! Gisteren wandelden we al door de Fitzroy Gardens en van daar naar N2 extreme ijsjes. Nomnom. Wat een bom! (Sorry voor het taalgebruik.) cheesecake ijs met stukjes Oreo, een laagje witte chocolade en een spuitje gevuld met chocoladesaus. Dat laatste heb ik achterwege gelaten, maar mmm, zo lekker! Oh, ik vrees mijn weegschaal op 15 mei. Dag des oordeels. Het arme ding gaat niet weten wat haar overkomt.
We deden ook al een stukje van de winkels, maar die hebben ze hier in overvloed. Ramp-o-ramp voor een afgekickte shopaholic. Dus we houden ons aan de te dure winkels: Hermes, Tiffany's, Dior,... Ze bevinden zich aan onze vaste tramhalte en zijn sowieso te duur om te gaan shoppen. Daar ben ik veilig. Hoewel ik wel een paar schitterende oorbelletjes zie bij Tiffany's...
Na Federation square gisteren, was vandaag Southbanks aan de beurt. We love Southbanks, dat was al duidelijk in Brisbane. Maar ook die in Melbourne zijn leuk. Leuker dan de Docklands die we gisterenavond deden. We wandelen langs het water en de restaurantjes en gigantisch hoge gebouwen. Ergens halverwege rusten we uit op grasmatten met uitzicht op het water. Op de skyline. 'Thuiswerk': check! Wat een leven. Terwijl we daar zitten, komt er een - ik gok - Chinese vrouw naar ons. Sorry, ik weet dat ik altijd terugkom bij de Chinezen en andere Aziaten, maar die hebben nu eenmaal maar een beetje water over te steken om in dit zalige land te geraken, dus ze zijn hier talrijk. Maar deze specifieke dame wou een foto. Van haarzelf. Met mijn dochters. Ik weet niet waarom. Misschien omdat ze diva 1 al rond de paal heeft zien draaien en een groot talent herkent. Of omdat ze diva 2 heeft horen zingen en ze fan is. Geen idee. Maar ze is wel supervriendelijk en lief tegen onze meisjes. Misschien kunnen we onze reis zo terugverdienen? Geld vragen voor vakantiekiekjes met de dochters. Krijgt Melbourne alsnog een eyecatcher! Twee! Eerst eens checken hoe het zit met de wet op de kinderarbeid.
Na een koffie en pistoleke beklimmen we de Eurake toren. 88 verdiepingen. Met de lift uiteraard. We zijn niet zo gek als ene Mark die de 1642 trappen op loopt in een kleine 8 minuten. En niet een keertje, neeeee, al een paar jaar na mekaar staat het record op zijn naam. De vrouwelijke tegenhanger doet het in 10 seconden. Even zot. Wij zoeven wel eventjes met de lift tot de prop in onze oren aangeeft dat we hoog in de lucht zitten. Als we uit de lift komen, ligt Melbourne inderdaad ver onder ons. We zien de kust, sportstadia, verschillende parken en de Yarra rivier. De wolkenkrabbers die eerder nog boven ons uit torenden, eindigen nu ver onder onze voeten. A room with a view! 360 graden in het rond. Ik neem ook de Edge-versie erbij voor 12 dollar. De kindjes zijn tijdelijk 3 (we hebben een slecht geheugen) en die neem ik dus ook mee. De edge is een stukje op hetzelfde deck dat uitschuift. Als het helemaal uitgeschoven is, wordt de ruimte helemaal van glas. Muren, plafond en bodem. Niets voor hoogtevrezers, maar wel ons ding. Zelfs de diva's hebben geen schrik. Hun grootste schrik is dat iemand hun slip gaat zien, van helemaal beneden. Ik lach, maar ben toch blij dat ik een lange broek aan heb deze keer.
Wat later zien we hoe de lucht donkerder wordt, en de lichtjes in de stad overal aan springen. Bruggen. Straatverlichting. Reclame. Hotels. Het ene na het andere. Het leven zoals het is: the good life!

Geschreven door Fairytales