Vandaag worden we wakker door het felle zonnetje dat door de american stores van onze slaapkamer komt piepen. Dat, en omdat we het gevoel hebben dim-sums te zijn in ons eigen stoommandje. De laatste keer inpakken. De laatste keer douchen in onze 'eigen' badkamer. De laatste keer genieten van luxe. Want vandaag is de dag - al 2 dagen te laat - dat we overstappen naar onze woning op wielen. C-day! Camper it is. Zorgt voor wat zenuwen bij deze meid. Even uit de biecht: ik ben een kampeermaagd. Nul ervaring. Wel, de laatste ervaring dateert van... 20 jaar geleden ongeveer. Ik was 11 en zat bij de gidsen. Intussen ben ik een tikkeltje veranderd. Eerlijk: ik hou wel van een beetje luxe. Veel. Ik hou heel veel van heel veel luxe. Wordt onwaarschijnlijk wel beaamd door mijn collega's. Het zijn namelijk zij die het mij op regelmatige basis vertellen.
Dus. Dit hele gebeuren is redelijk nieuw voor mij. Ik probeer het te zien als 'glamping'. We hebben een douche, wc, keuken en bed en dat allemaal bij de hand! Wat kan een mens meer willen? Behalve hotelservice. En een kok. En butler - niet dat ik dat laatste ooit al gehad heb. One can dream.
Dus we pikken ons rijdende huis op. It's big. Niet 'ohwehebbenruimtezatgroot'. Wel 'ohshitwaargaanweparkerengroot'. Wat dat betreft is het dus nog een beetje nagelbijten. Maar ik ben ook wel blij. Eindelijk settelen. Eindelijk alles uitpakken en een definitief plaatsje geven. Ideaal voor de gemoedsrust. Terwijl de prins de huurwagen naar de luchthaven brengt, begin ik al uit te pakken. Misschien hebben we wel wat veel kleren mee. Misschien. Daarna vertrekken we voor een laatste bezoekje aan de esplanade. Want het zonnetje dat we voor gisteren besteld hadden, is met vertraging aangekomen. Een stralende zon aan een helderblauwe hemel met hier en daar een toefje wolk. Aangekomen zoek ik naar camera's. Ik waan mij in het midden van een Baywatch-opname. Perfecte torso's, platte buiken, lange benen. Ik voel mij een beetje een buitenbeentje met mijn aanwezige Bx4 (boobs, belly, billen en bottom). Ik denk erover om moonwalkgewijs de set te verlaten, maar dat is buiten de stuiterende diva's gerekend. We zoeken een plaatsje op het gras om iets te eten, drinken en voor het betere smeerwerk. Daarna is het zwembadtijd. Zelfs het vele volk (Paasweekend, we zijn hier niet alleen) kan onze pret niet deren. We genieten van het verfrissende water. De meisjes ontpoppen zich tot prima ballerina's in het water. Met pirouettes en sprongetjes en nog een tuimeling erachteraan. Splish splash. Tot ze het zand ontdekken. Best of both worlds, zand en water. En wij zaten erbij en keken ernaar. Intussen wat praten en genieten van het weer en mekaar. Wij als gezin. Hoe langer we in het water liggen, hoe meer leden van mijn clubje ik ontdek. De PI-club - Perfect Imperfectiond
s. En ik vind het ineens allemaal ok. Niet helemaal gelukkig met hoe ik ben, maar perfect gelukkig met wat ik heb.
Om de verwennerij af te maken, eten prinses en de diva's een ijsje terwijl de prins de geparkeerde camper gaat halen. Jep, he's prince charming. Erna volgt een zoektocht naar een Woolworths met grote onoverdekte parking waar we onze mastodont kwijt kunnen. Kwartiertje voor sluiting: gevonden! De boodschappen vliegen in sneltempo de kar in. Nog steeds slakkengang met 2 vierjarigen die alles in vraag stellen. Dan gaat het richting camping over haarspeldbochten, naast paardenranches en door een 50-tinten-groen-omgeving. Intussen weten we al wat dat betekent: regen! De sunshine coast heeft zijn eigen 'wetlands'. Mogen ze ook steeds in de brochures vermelden onder de klimaatrubriek.
Aangekomen worden we verwelkomd door wat de hartelijkste Australiër moet zijn. Hij omhelst de dochters, laat hen de visjes eten geven en deelt chocolade uit. Hij laat ons ook kennismaken met andere gasten, Fransen. De arme man lijkt niet te snappen waarom wij wel Frans spreken maar de Fransen geen Nederlands. Die discussie kan hij maar beter vermijden als er Walen en Vlamingen logeren.
Eens gesetteld met water en elektriciteit spelen we kokeneteke en werk ik al de rest van onze kleren weg. De diva's ontdekken de slaapruimte bovenaan. Eten en eindelijk de bedden opmaken. We puzzelen even, maar het komt goed. Gelukkig zit de 30 uur vlucht nog vers in ons geheugen en zijn we niet al te kritisch over gelijk welke slaapplaats, als het maar horizontaal is. Het was een spannende maar supergezellige dag!
Volgens de diva's zijn we in 'Stralië'. Dus wat kunnen we hier beter doen dan stralen?

Geschreven door Fairytales